ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារនៃសេវាកម្មជួយគាំទ្រដល់គេហដ្ឋាន

ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារនៃសេវាកម្មជួយគាំទ្រដល់គេហដ្ឋាន
ការត្រួតពិនិត្យការពារគឺជាសេវាកម្ម IHSS សម្រាប់មនុស្សដែលដោយសារតែបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ឬជំងឺផ្លូវចិត្ត ចាំបាច់ត្រូវធ្វើការសង្កេត 24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីការពារពួកគេពីការរងរបួស គ្រោះថ្នាក់ ឬគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ។ អ្នកផ្តល់សេវា IHSS អាចត្រូវបានបង់ដើម្បីសង្កេត និងតាមដានកុមារពិការ ឬមនុស្សពេញវ័យ នៅពេលដែលបុគ្គលនោះអាចស្នាក់នៅដោយសុវត្ថិភាពនៅផ្ទះ ប្រសិនបើការត្រួតពិនិត្យ 24 ម៉ោងត្រូវបានផ្តល់ជូន។
ការបដិសេធ៖ ការបោះពុម្ភផ្សាយនេះគឺជាព័ត៌មានផ្លូវច្បាប់តែប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនមែនជាការណែនាំផ្លូវច្បាប់អំពីស្ថានភាពបុគ្គលរបស់អ្នកទេ។ វាគឺជាបច្ចុប្បន្នកាលបរិច្ឆេទបានប្រកាស។ យើងព្យាយាមធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពសម្ភារៈរបស់យើងឱ្យបានទៀងទាត់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយច្បាប់កំពុងផ្លាស់ប្តូរជាទៀងទាត់។ ប្រសិនបើអ្នកចង់ធ្វើឱ្យប្រាកដថាច្បាប់មិនបានផ្លាស់ប្តូរ សូមទាក់ទង DRC ឬការិយាល័យច្បាប់ផ្សេងទៀត។
តើអ្វីជាការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ?
ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារគឺជាសេវាកម្មមួយស្ថិតនៅក្រោមកម្មវិធីសេវាកម្មជួយគាំទ្រដល់គេហដ្ឋាន (In-Home Supportive Services, IHSS)។ កម្មវិធីនេះផ្ដល់ការតាមដានសម្រាប់អ្នកទទួលសេវា IHSS “ដែលគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង” ដែលមានការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតដើម្បីធានាថាពួកគេមិនធ្វើបាបខ្លួនឯងដោយចៃដន្យ។1 អ្នកផ្ដល់សេវា IHSS អាចទទួលប្រាក់ទូទាត់ដើម្បីមើលខុសត្រូវអ្នកទទួលសេវា ជួយបង្ការការរងរបួស ឬគ្រោះថ្នាក់ និងផ្ដល់ការណែនាំកែតម្រូវជាពាក្យសម្ដី ឬអន្តរាគមន៍ផ្សេងទៀតតាមតម្រូវការ។2
សេវាកម្មមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារគឺពិបាកទទួលបាន និងតម្រូវឱ្យអ្នកចងក្រងឯកសារអំពីតម្រូវការដែលចង់បានសេវាកម្មឲ្យច្បាស់លាស់។ ឯកសារបោះពុម្ពផ្សាយនេះនឹងជួយអ្នកឱ្យយល់ពីលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ ចំនួនម៉ោងអតិបរមាដែលអាចទទួលបាន និងរបៀបចងក្រងឯកសារអំពីតម្រូវការសម្រាប់ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។
ហេតុអ្វីបានជាសេវាកម្មមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារមានសារៈសំខាន់?
ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារផ្ដល់ការតាមដានជាប់រហូតសម្រាប់បុគ្គលដែលមានពិការភាពដែលមិនអាចរស់នៅម្នាក់ឯងដោយសុវត្ថិភាព ដោយជួយពួកគេឱ្យនៅក្នុងផ្ទះ និងក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេជំនួសឱ្យការដាក់នៅក្នុងមណ្ឌល។ អ្នកទទួលសេវាដែលមានសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារអាចត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យទទួលបានសេវារហូតដល់ 283 ម៉ោងក្នុងមួយខែនៃសេវាកម្ម IHSS សរុប។
តើអ្នកដែលមានសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារអាចទទួលបានអតិបរមាប៉ុន្មានម៉ោង?
ចំនួនម៉ោង IHSS នៃការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារដែលអ្នកទទួលសេវាអាចទទួលបានគឺអាស្រ័យលើចំណុចខាងក្រោម៖
- កម្មវិធីរងនៃមូលនិធិ និង
- ថាតើអ្នកទទួលសេវា “ខ្សោយធ្ងន់ធ្ងរ” ឬ “ខ្សោយមិនធ្ងន់ធ្ងរ”។
យើងនឹងពិភាក្សានៅពេលក្រោយពីរបៀបកំណត់ថាតើអ្នកទទួល IHSS ត្រូវបានចាត់ទុកថា “ខ្សោយធ្ងន់ធ្ងរ” ឬទេ។
កម្មវិធីរងនៃមូលនិធិ IHSS
មានកម្មវិធីរងនៃមូលនិធិ IHSS ចំនួនបួន៖
- Personal Care Services Program (PCSP)
- Community First Choice Option (CFCO)
- IHSS Plus Option (IPO)
- IHSS Residual (IHSS-R)
អ្នកអាចស្វែងយល់អំពីកម្មវិធីរងដោយមើល សេចក្ដីជូនដំណឹងអំពីចំណាត់ការអនុម័ត IHSS ដោយការសាកសួរបុគ្គលិកសង្គមកិច្ច IHSS របស់អ្នក។
តារាងខាងក្រោមនេះរាយបញ្ជីកម្មវិធីរងនៃមូលនិធិ IHSS ទាំងបួន និងចំនួនម៉ោង IHSS ប្រចាំខែអតិបរមាដែលមានសម្រាប់អ្នកដែលទទួលបានសេវាកម្មមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារនៅក្រោមកម្មវិធីនីមួយៗ៖
កម្មវិធីរង | ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានពិចារណាថាមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរ (SI) - រហូតដល់៖ | ប្រសិនបើអ្នកត្រូវបានពិចារណាថាមិនមានលក្ខណៈខ្សោយធ្ងន់ធ្ងរ (NSI) - រហូតដល់៖ | សេចក្តីយោង/ប្រភពព័ត៌មាន |
---|---|---|---|
PCSP – មិនអនុញ្ញាតចំពោះឪពុកម្ដាយ/សហព័ទ្ធទេ | 283 ម៉ោង/ខែ | 283 ម៉ោង/ខែ (195 ម៉ោងនៃ PS, បូកនិងម៉ោងដែលមានម្រូវការផ្សេងទៀត) |
លិខិតសម្រាប់ខោនធីទាំងអស់ (ACL) លេខ 93-21 ACL 99-86 |
CFCO | 283 ម៉ោង/ខែ | រហូតដល់ 283 ម៉ោង/ខែ (195 ម៉ោងនៃ PS, បូកនិងម៉ោងដែលមានម្រូវការផ្សេងទៀត) | ACL 14-60 |
IPO | 283 ម៉ោង/ខែ | 195 ម៉ោង/ខែ | ACL 11-19 |
IHSS-R | 283 ម៉ោង/ខែ | 195 ម៉ោង/ខែ | ច្បាប់ស្ដីពី សុខុមាលភាព និង ស្ថាប័ន § 12303.4 |
តើធ្វើដូចម្ដេចទើបមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ប្រភេទខ្សោយធ្ងន់ធ្ងរ?
ដើម្បីមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ជាប្រភេទ “ខ្សោយធ្ងន់ធ្ងរ” បុគ្គលត្រូវតែត្រូវការចំនួនម្ភៃម៉ោងឡើងទៅក្នុងមួយសប្តាហ៍ នៅក្នុងផ្នែកនៃសេវាផ្ទាល់ខ្លួនដែលមិនមែនជាវេជ្ជសាស្រ្ត ការរៀបចំអាហារ ការសម្អាតក្រោយអាហារ នៅពេលដែលការរៀបចំអាហារ និងការចិញ្ចឹម ព្រមទាំងសេវាអមវេជ្ជសាស្ត្រគឺត្រូវបានទាមទារ។3
ដើម្បីមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ជាប្រភេទ “ខ្សោយធ្ងន់ធ្ងរ” អ្នកទទួលសេវាត្រូវតែមាន “តម្រូវការដែលបានវាយតម្លៃសរុប” ចាប់ពី 20 ម៉ោងឡើងទៅក្នុងមួយសប្ដាហ៍ក្នុង៖
- ការរៀបចំអាហារ និងការសម្អាតក្រោយអាហារ (បើសិនជាត្រូវការបញ្ចុកអាហារ)
- ជំនួយការដកដង្ហើម
- ការថែទាំពោះវៀន និងប្លោកនោម
- ការបញ្ចុកអាហារ
- ការងូតទឹកលើគ្រែជាប្រចាំ
- ការស្លៀកពាក់
- ការថែទាំពេលមានរដូវ
- ការដើរ
- ការផ្ទេរ
- ការងូតទឹក
- អនាម័យមាត់
- ការសម្អិតសម្អាងខ្លួន
- ការរឺតស្បែក
- ការផ្លាស់កន្លែង
- ជំនួយទាក់ទងនឹងសរីរាង្គសិប្បនិម្មិត (អវយវៈសិប្បនិម្មិត ឧបករណ៍ជំនួយការមើលនិងស្ដាប់) ការរៀបចំថ្នាំ
- សេវាអមវេជ្ជសាស្ត្រ
របៀបគណនា “តម្រូវការដែលបានវាយតម្លៃសរុប”
ដើម្បីគណនា “តម្រូវការដែលបានវាយតម្លៃសរុប” របស់អ្នក ត្រូវបូករយៈពេលនៅក្នុងសេចក្ដីជូនដំណឹងអំពីចំណាត់ការ IHSS នៅក្នុងជួរឈរដែលបានគូសចំណាំថា “ចំនួនសេវាកម្មសរុបដែលត្រូវការ” សម្រាប់សេវាកម្មនីមួយៗដែលបានរាយបញ្ជីខាងលើ។ បើសិនជាការគណនាតាមសមាមាត្រត្រូវបានអនុវត្តសម្រាប់ការរៀបចំអាហារ និងការសម្អាតក្រោយអាហារ ត្រូវរាប់បញ្ចូលចំនួនដែលបានគណនាតាមសមាមាត្រ។ រយៈពេលដែលបានគណនាតាមសមាមាត្រសម្រាប់ការរៀបចំអាហារ និងការសម្អាតក្រោយអាហារ រាប់បញ្ចូលតែរយៈពេលដែលអ្នកទទួលសេវាត្រូវការសម្រាប់សេវាកម្មទាំងនោះប៉ុណ្ណោះ។ លទ្ធផលនៃរយៈពេលទាំងអស់បូកបញ្ចូលគ្នានៅក្នុងជួរឈរគឺជា "តម្រូវការដែលបានវាយតម្លៃសរុប"។
- បើសិនជា “តម្រូវការដែលបានវាយតម្លៃសរុប” មានចំនួន 20 ម៉ោង ឬច្រើនជាងនេះក្នុងមួយសប្ដាហ៍ នោះអ្នកទទួលសេវាត្រូវបានចាត់ទុកថា “ខ្សោយធ្ងន់ធ្ងរ”។
- បើសិនជា “តម្រូវការដែលបានវាយតម្លៃសរុប” របស់អ្នកតិចជាង 20 ម៉ោងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ នោះអ្នកទទួលសេវាត្រូវបានចាត់ទុកថា “ខ្សោយមិនធ្ងន់ធ្ងរ”។
តើអ្នកណាអាចទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ?
បុគ្គលដែលមានប្រចាំកាយនូវជំងឺអូទីសឹម ជំងឺភ្លេចភ្លាំង និងជំងឺវង្វេងវង្វាន់ផ្សេងទៀត ពិការភាពខាងបញ្ញា ឬពិការភាពសុខភាពផ្លូវចិត្តផ្សេងទៀតអាចទំនងជាមានភាពខ្សោយដែលត្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។ ក៏ប៉ុន្តែ ការដែលមានពិការភាពមួយនៃពិការភាពទាំងនេះតែមួយមុខពុំមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ក្លាយជាអ្នកទទួលបានសេវា IHSS ដោយស្វ័យប្រវត្តិសម្រាប់ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារនោះទេ។
ដើម្បីមានសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ បុគ្គលម្នាក់ៗត្រូវមាន៖
- “ការចុះខ្សោយការយល់ដឹង”, “បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត” ឬ “បញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត” ដូចជាជំងឺ ឬការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្តដែលបណ្ដាលឱ្យមានការខ្វះសមត្ថភាពមុខងារចំពោះ៖
-
ការចងចាំ (ឧ. ភ្លេចពីវត្ថុ មនុស្ស ទីកន្លែង ភ្លេចធ្វើការ ឬបង្ហើយការងារ ។ល។)
-
ការសម្របខ្លួន (ឧ. អសមត្ថភាពក្នុងការដឹង និងសម្របទៅតាមពេលវេលា មនុស្ស ទីកន្លែង បរិស្ថាន មជ្ឈដ្ឋានជុំវិញ ។ល។ ត្រូវការរស់នៅ និងបង្ហើយការងារ)។
-
ការវិនិច្ឆ័យ (ឧ. ធ្វើការសម្រេចចិត្ត ដែលធ្វើឲ្យសុខភាព និង/ឬសុវត្ថិភាពរបស់បុគ្គលប្រឈមនឹងហានិភ័យ)4
-
- និង
-
“គ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង”
ភាពគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង មានន័យថាបុគ្គលនោះ៖ (1) មិនអាចវាយតម្លៃគ្រោះថ្នាក់ និងការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ និង (2) ការប្រឈមនឹងការរងរបួស ហានិភ័យ ឬគ្រោះថ្នាក់ដោយសារការចុះខ្សោយការយល់ដឹង ឬបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត។5 ឧទាហរណ៍ អ្នកទទួលសេវា IHSS អាចនឹងមិនដឹងថាអ្វីជាអាកប្បកិរិយាដែលមានសុវត្ថិភាព និងអាចឈឺចាប់ដោយការព្យាយាមធ្វើអ្វីមួយដែលពួកគេមិនគួរធ្វើដោយគ្មានជំនួយ។ -
ត្រូវការការមើលខុសត្រូវ 24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីនៅក្នុងផ្ទះដោយសុវត្ថិភាព។6 ឧទាហរណ៍ អ្នកទទួលសេវាដែលមានអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់ ឬមានហានិភ័យដែលមិនអាចស្មានដឹងបានដែលអាកប្បកិរិយាទាំងនោះកើតឡើងគ្រប់ពេល ទោះពេលថ្ងៃ ឬពេលយប់ គឺត្រូវការការមើលខុសត្រូវ 24 ម៉ោង។
លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារបន្ថែមសម្រាប់កុមារ
កុមារ (ក្រោមអាយុ 18 ឆ្នាំ) អាចទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ បើសិនជាពួកគេមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសិទ្ធិទទួលបានដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ ប៉ុន្តែមានលក្ខខណ្ឌតម្រូវបន្ថែមដែលពួកគេត្រូវបំពេញ៖ កុមារនោះត្រូវតែត្រូវការការមើលខុសត្រូវច្រើនជាងកុមារដែលមានអាយុស្របាលគ្នាដែលគ្មានពិការភាព។ កុមារមិនអាចទទួលការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារសម្រាប់ការថែទាំកុមារជាទម្លាប់ធម្មតាដែលកុមារគ្រប់រូបដែលមានអាយុស្របាលគ្នាត្រូវការទេ។7
បុគ្គលិករបស់ខោនធីត្រូវការវាយតម្លៃលើមុខងារផ្លូវចិត្តរបស់កុមារទាំងអស់ដោយផ្តោតលើកុមារម្នាក់ៗ និងផ្តល់ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារទៅតាមតម្រូវការរបស់បុគ្គល។
កុមារមិនគួរត្រូវបានគេបដិសេធមិនផ្ដល់នូវការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារផ្អែកលើ៖
- កត្តាអាយុតែម្យ៉ាង
- ដោយសារកុមារនោះពុំមានរបួសស្នាមក្នុងពេលថ្មីៗកន្លងមក
- ដោយសារឪពុកម្តាយទុកកូនឲ្យនៅតែម្នាក់ឯងក្នុងរយៈពេលខ្លី ឬមានកំណត់ណាមួយ ដូចជារយៈពេលត្រឹម 5 នាទីជាដើម។
ជាផ្នែកមួយនៃដំណើរការវាយតម្លៃ ខោនធីត្រូវតែផ្ដល់ព័ត៌មានដល់ឪពុកម្ដាយ ឬអាណាព្យាបាលរបស់កុមារអំពីលទ្ធភាព និងសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។
នៅពេលដែលបុគ្គលិក IHSS វាយតម្លៃកុមារសម្រាប់ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ បុគ្គលិក IHSS អាចនឹងសួរព័ត៌មានដូចជាកំណត់ត្រាវេជ្ជសាស្ត្រ របាយការណ៍សាលារៀន (ផែនការអប់រំលក្ខណៈបុគ្គល ឬ IEP) ឬកំណត់ត្រាមជ្ឈមណ្ឌលប្រចាំតំបន់ (ផែនការកម្មវិធីលក្ខណៈបុគ្គល ឬ IPP) ដើម្បីជួយឱ្យបុគ្គលិកអាចកំណត់ថាតើកុមារត្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារឬទេ។
តើពេលណាអាចស្នើសុំការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារបាន?
បុគ្គលិក IHSS ត្រូវបានតម្រូវឱ្យវាយតម្លៃបុគ្គលនានាសម្រាប់សេវាកម្ម IHSS ទាំងអស់ដែលពួកគេអាចត្រូវការជាផ្នែកមួយនៃពាក្យសុំ IHSS និងដំណើរការវាយតម្លៃប្រចាំឆ្នាំ។ វារាប់បញ្ចូលទាំងការវាយតម្លៃលើតម្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។
អ្នកទទួលសេវា IHSS ឬសមាជិកគ្រួសារអាចស្នើសុំសេវាកម្មមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ នៅពេលដែលរកឃើញថាត្រូវការតម្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។ វារាប់បញ្ចូលទាំងការធ្វើសំណើក្នុងអំឡុងពេលដំណើការដាក់ពាក្យ ឬការវាយតម្លៃឡើងវិញ ឬនៅចន្លោះពេលការវាយតម្លៃឡើងវិញ។ សំណើសុំការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារក៏អាចធ្វើបានតាមរយៈទូរសព្ទ អ៊ីមែល ឬសំបុត្រផងដែរ។
ការចងក្រងឯកសារសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ
ដើម្បីទទួលបានសេវាមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ អ្នកត្រូវផ្ដល់ទៅខោនធីនូវឯកសារដែលបង្ហាញថាអ្នកទទួលសេវា IHSS មានការចុះខ្សោយការយល់ដឹង ឬបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតដែលរារាំងអ្នកទទួលសេវា IHSS មិនឱ្យមានសមត្ថភាពវាយតម្លៃប្រកបដោយការយល់ដឹងអំពីគ្រោះថ្នាក់ និងការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់។ អ្នកក៏ត្រូវបង្ហាញផងដែរថាអ្នកទទួលសេវាមានការប្រឈមនឹងការរងរបួស ហានិភ័យ ឬគ្រោះថ្នាក់គ្រប់ពេលក្នុងចន្លោះពេល 24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ បើសិនជាទុកគាត់ឱ្យនៅម្នាក់ឯង។
ការចងក្រងឯកសារនេះត្រូវតែផ្ដល់ឧទាហរណ៍ផងដែរអំពីសកម្មភាពនានាដែលអ្នកទទួលសេវានឹងធ្វើដែលអាចបណ្ដាលឱ្យពួកគេធ្វើបាបខ្លួនឯងដោយចៃដន្យ ឬធ្វើឱ្យពួកគេមានគ្រោះថ្នាក់ បើសិនជាទុកឱ្យនៅម្នាក់ឯង។
បើអ្នកមិនបង្ហាញថាអ្នកទទួលសេវាមានអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់ដែលបណ្ដាលឱ្យពួកគេប្រឈមនៅពេលគ្មានអ្នកមើលខុសត្រូវទេ នោះគេអាចនឹងបដិសេធការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។
ត្រូវប្រាកដថារក្សាច្បាប់ចម្លងនៃឯកសារទាំងអស់ដែលអ្នកបានដាក់ទៅខោនធីដើម្បីទុកធ្វើជាកំណត់ត្រារបស់អ្នក។
1. បង្កើតកំណត់ហេតុហានិភ័យ/ការរងរបួសដែលបង្ហាញពីអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់របស់អ្នកទទួលសេវា
វិធីដែលល្អបំផុតក្នុងការបង្ហាញពីសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ គឺតាមរយៈការបង្កើតបញ្ជី ឬកំណត់ហេតុដែលចងក្រងឯកសារអំពីគ្រោះថ្នាក់/ការរងរបួសជារៀងរាល់ថ្ងៃ ឬករណីដែលអ្នកទទួលសេវាជិតមានគ្រោះថ្នាក់/ការរងរបួសនៅក្នុងរយៈពេលប្រាំមួយ (6) ខែចុងកន្លងមក។
នៅខាងចុងនៃឯកសារបោះពុម្ពផ្សាយនេះ មានគំរូកំណត់ហេតុហានិភ័យ/ការរងរបួសប្រចាំថ្ងៃ និងទម្រង់បែបបទដែលអ្នកអាចប្រើដើម្បីតាមដានអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់។
កំណត់ហេតុ ឬបញ្ជីដែលអ្នកធ្វើត្រូវពណ៌នាជារៀងរាល់ថ្ងៃអំពីសកម្មភាពដែលអ្នកទទួលសេវាបានធ្វើដែលអាចបង្ករបួស ឬធ្វើឲ្យអ្នកទទួលសេវាស្ថិតក្នុងហានិភ័យនៃការរងរបួស ឬគ្រោះថ្នាក់ និងថាតើករណីនោះកើតមានញឹកញាប់ប៉ុនណា។
ឧទាហរណ៍មួយចំនួនអំពីអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់មានដូចជា៖ ការទុកបារីដែលកំពុងឆេះពេញផ្ទះ ការប្រើផលិតផលដែលគ្មានសុវត្ថិភាពដូចជាថ្នាំធ្វើឱ្យសដើម្បីមុជ និងសម្អាតខ្លួន ការដើរចេញពីផ្ទះ និងវង្វេងផ្លូវ ការឱ្យជនប្លែកមុខចូលក្នុងផ្ទះ ការបើកចង្ក្រានរួចភ្លេចបិទ ការដុតភ្លើងក្បែរផ្ទះ ការទុកទឹកឱ្យហូរចោល ការបើកទឹកទៅសីតុណ្ហភាពក្ដៅខ្លាំង ការបរិភោគផលិតផលដែលមានគ្រោះថ្នាក់ ការបរិភោគអាហារដែលគ្មានសុវត្ថិភាព ឬអាហារដែលយកចេញពីធុងសំរាម ការបោកក្បាល ការខ្វាច ឬខាំខ្លួនឯង ការឆ្កឹះស្បែក ឬរបួសចំហ ការប្រើកាំបិត ឬវត្ថុប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះដែលគ្មានសុវត្ថិភាពផ្សេងទៀត ការលេងលាមក ឬទឹកក្នុងចានបង្គន់ ការឡើងទៅកន្លែងខ្ពស់រួចលោតចុះក្រោម ការពួននៅក្នុងទូទឹកកក ការស៊កម្រាមដៃចូលរន្ធស៊កអំពូលភ្លើងដើម្បីមើលថាមានអគ្គិសនីឬអត់ ការដើរត្រាច់ចរទៅផ្លូវដោយមិនគិតពីឡានម៉ូតូដែលបើកមកជិត ការលោតចូលអាងហែលទឹកទាំងមិនចេះហែលទឹក ការដាក់របស់ចូលក្នុងព្រីភ្លើង ការដាក់ឆ្នាំងសាកទូរសព្ទ ឬខ្សែភ្លើងដែលកំពុងដោតនឹងជញ្ជាំងទៅក្នុងមាត់ ការព្យាយាមរំកិលគ្រឿងសង្ហារិមនៅពេលដែលបុគ្គលនោះខ្វះកម្លាំង និងលំនឹងដែលត្រូវការ ការព្យាយាមងើបចេញពីគ្រែនៅពេលដែលបុគ្គលនោះខ្វះសមត្ថភាពដែលត្រូវការក្នុងការប្រើ ឬគ្រប់គ្រងសាច់ដុំ ការព្យាយាមដើរដោយគ្មានអ្នកជួយនៅពេលបុគ្គលនោះមិនសូវមានកម្លាំង ឬលំនឹង ការធ្វើកិច្ចការដែលលើសពីសមត្ថភាពរាងកាយ ឬសមត្ថភាពផ្លូវចិត្តដែលអាចបណ្ដាលឱ្យអ្នកទទួលសេវារងរបួស ឬមានគ្រោះថ្នាក់។
ប្រសិនបើអ្នកទទួលសេវាពុំធ្លាប់មានគ្រោះថ្នាក់ ឬពុំធ្លាប់ធ្វើឲ្យខ្លួនស្ថិតក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ក្នុងពេលថ្មីៗនេះទេ សូមជួយពន្យលពីមូលហេតុនេះ។ ឧទាហរណ៍ អាចនឹងមិនមានឧបត្តិហេតុដោយសារបុគ្គលរូបនោះត្រូវបានគេតាមឃ្លាំមើលដោយអ្នកផ្តល់ការថែទាំនៃកម្មវិធី IHSS និងដោយសមាជិកគ្រួសារ រយៈពេល 24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីបង្ការគ្រោះថ្នាក់នានា។
ពន្យល់ពីចំណាត់ការនានា ដូចជាការណែនាំកែតម្រូវជាពាក្យសម្ដី ឬអន្តរាគមន៍ផ្សេងទៀតដែលអ្នកផ្ដល់ការថែទាំ និងសមាជិកគ្រួសារបានប្រើដើម្បីបង្ការការរងបួស ឬគ្រោះថ្នាក់។
នៅក្នុងកំណត់ហេតុហានិភ័យ/ការរងរបួស អ្នកគួរកត់ចំណាំពីមូលហេតុដែលផ្ទះរបស់អ្នកទទួលសេវាមិនអាចកែកុន ឬធ្វើឱ្យមានសុវត្ថិភាពទាំងស្រុងបាន និង/ឬវិធីផ្សេងដើម្បីមើលខុសត្រូវបុគ្គលនោះ នៅពេលដែលត្រូវទុកអ្នកទទួលសេវា IHSS នៅផ្ទះម្នាក់ឯងមួយរយៈពេលខ្លី រយៈពេលកំណត់ណាមួយ (បើអាចអនុវត្តបាន)។ ឧទាហរណ៍ អ្នកទទួលសេវាអាចបើកទូបានទោះបីបានប្រើសោសុវត្ថិភាពកុមារក៏ដោយ ឬអ្នកទទួលសេវាអាចត្រូវបានទុកឱ្យនៅម្នាក់ឯងពីរដងក្នុងមួយខែដើម្បីឱ្យសមាជិកគ្រួសារទៅទិញអីវ៉ាន់រយៈពេលក្រោម 1 ម៉ោង ហើយអ្នកទទួលសេវាត្រូវបានមើលខុសត្រូវតាមរយៈការទទួលទូរសព្ទរៀងរាល់ 20 នាទីម្ដង។
2. ដាក់ផ្ញើទម្រង់បែបបទ “ការវាយតម្លៃលើតម្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារសម្រាប់កម្មវិធី IHSS” (SOC 821) ទៅខោនធី
ទម្រង់បែបបទ ការវាយតម្លៃលើតម្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារសម្រាប់កម្មវិធីសេវាជួយគាំទ្រ ដល់គេហដ្ឋាន(SOC 821) គួរបំពេញដោយវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់អ្នកទទួលសេវា IHSS ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រដែលមានឯកទេស ឬមានការប្រកបអាជីពផ្នែកការចងចាំ ការដឹងទិសតំបន់/ការមិនវង្វេង និង/ឬការវិនិច្ឆ័យ។8 ទម្រង់បែបបទ SOC 821 ត្រូវបានប្រើដើម្បីកំណត់ថាតើត្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពាររួមជាមួយព័ត៌មានដែលប្រមូលបានដោយខោនធីអំពីតម្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារឬទេ។9 វាមានប្រយោជន៍ដែលត្រូវផ្ដល់ច្បាប់ចម្លងនៃកំណត់ហេតុហានិភ័យ ឬការរងរបួសទៅវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រដែលបំពេញទម្រង់បែបបទ SOC 821 របស់អ្នកទទួលសេវា IHSS។ អ្នកគួរស្នើសុំឱ្យវេជ្ជបណ្ឌិតបញ្ចូលឧទាហរណ៍អំពីអាកប្បកិរិយាគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងដែលគ្រោះថ្នាក់របស់អ្នកទទួលសេវា IHSS និងពន្យល់ថាហេតុអ្វីបានជាអាកប្បកិរិយានោះគឺមកពីការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត។ ឧទាហរណ៍ វេជ្ជបណ្ឌិតអាចពន្យល់ពីការព្យាយាមរបស់អ្នកទទួលសេវា ដែលចង់ដើរដោយគ្មានជំនួយរួចដួលដោយសារការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតដែលបុគ្គលគ្មានបំណងធ្វើបាបខ្លួនឯង ហើយពួកគេមិនគិតថាពួកគេមានបញ្ហារាងកាយដែលបណ្ដាលឱ្យពួកគេធ្វើឱ្យខ្លួនឯងប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ ឬរបួសដោយមិនដឹងខ្លួន។
ច្បាប់ IHSS មិនតម្រូវឱ្យបុគ្គលិក IHSS បំពេញ និង/ឬប្រគល់ទម្រង់បែបបទ SOC 821 ដោយផ្ទាល់ទៅវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រទេ។ សមាជិកគ្រួសារ ឬអ្នកទទួលសេវា IHSS មានសិទ្ធិឱ្យវេជ្ជបណ្ឌិតបំពេញទម្រង់បែបបទ SOC 821 និងប្រគល់វាទៅខោនធី។ Iបើសិនជាមិនបានប្រគល់ទម្រង់បែបបទទៅខោនធីវិញ ឬមិនទាន់បំពេញទេ នោះខោនធីនឹងកំណត់តម្រូវការសម្រាប់ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារដោយផ្អែកលើព័ត៌មានដែលខ្លួនមាន។10 ខោនធីអាចបដិសេធការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ បើសិនជាខ្លួនគ្មានព័ត៌មានទាំងអស់ដែលខ្លួនត្រូវការដើម្បីកំណត់សិទ្ធិទទួលបាន។
ចងចាំថាត្រូវរក្សាច្បាប់ចម្លងនៃឯកសារទាំងអស់ដែលបានដាក់ទៅខោនធីដើម្បីទុកធ្វើជាកំណត់ត្រារបស់អ្នក។
3. យកលិខិតពីវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រដែលចងក្រងជាឯកសារនូវតម្រូវការសម្រាប់ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។
ក្រៅពី SOC 821 អ្នកគួរយកលិខិតពីវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់អ្នកទទួលសេវា ឬវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្ររបស់អ្នកទទួលសេវាដែលចងក្រងជាឯកសារនូវការចុះខ្សោយការយល់ដឹង ឬបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត កម្រិតបំពេញមុខងារ អាយុរបស់អ្នកទទួលសេវា និងរៀបរាប់ពីការដែលការចុះខ្សោយ ឬបញ្ហាសុខភាពបង្កឱ្យមានការចងចាំមិនល្អ ការវង្វេងស្មារតី ឬការវិនិច្ឆ័យមិនត្រឹមត្រូវ។ លិខិតនោះគួរតែពន្យល់ថាបុគ្គលនោះមិនអាចវាយតម្លៃដោយការយល់ដឹងអំពីគ្រោះថ្នាក់ និងការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ និងមូលហេតុដែលបុគ្គលនោះប្រឈមនឹងការរងរបួស ហានិភ័យ ឬគ្រោះថ្នាក់បើសិនជាទុកឱ្យនៅម្នាក់ឯង។
លិខិតនោះគួរផ្ដល់ឧទាហរណ៍អំពីអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់ និងពន្យល់ពីទំនាក់ទំនងនៃអាកប្បកិរិយាជាមួយនឹងការចុះខ្សោយការយល់ដឹង ឬបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត។ វេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រ ក៏គួរពន្យល់ផងដែរពីមូលហេតុដែលបុគ្គលនោះដាច់ខាតត្រូវមានអ្នកឃ្លាំមើល 24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃដើម្បីឱ្យមានសុវត្ថិភាពនៅផ្ទះ។
វេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រដែលសរសេរលិខិតនេះត្រូវតែមានចំណេះដឹងខ្លះអំពីអាកប្បកិរិយារបស់បុគ្គលនោះ និងដឹងថាតើគេមានសមត្ថភាពរាងកាយ ឬផ្លូវចិត្តដែលធ្វើឱ្យពួកគេស្ថិតក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ឬទេ។ អ្នកគួរផ្ដល់ច្បាប់ចម្លងនៃកំណត់ហេតុហានិភ័យ/ការរងរបួសរបស់អ្នកទៅវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្ររបស់អ្នកទទួលសេវា ដើម្បីជួយឱ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រមានចំណេះដឹងកាន់តែច្បាស់ថាតើអ្នកទទួលសេវាមានអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់ប្រភេទណាដែលពួកគេមិនអាចនៅផ្ទះម្នាក់ឯងទោះពេលណាក៏ដោយក្នុងមួយថ្ងៃ 24 ម៉ោង។
នៅខាងចុងនៃឯកសារបោះពុម្ពផ្សាយនេះ មានលិខិតរបស់វេជ្ជបណ្ឌិតអំពីគំរូការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ ដែលវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្ររបស់អ្នកទទួលសេវាអាចបំពេញដើម្បីផ្ដល់ IHSS ដោយមានព័ត៌មានកាន់តែលម្អិតអំពីតម្រូវការនៃសេវាកម្មមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។
4. យកលិខិតគាំទ្រផ្សេងទៀតដែលបង្ហាញពីតម្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ
អ្នកក៏គួរយកលិខិតផ្សេងទៀតអំពីតម្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពាររបស់អ្នកទទួលសេវាពីអ្នកផ្ដល់សេវាដែលធ្វើការជាមួយអ្នកទទួលសេវាជាប្រចាំ ដូចជាពីកម្មវិធីពេលថ្ងៃនៃមជ្ឈមណ្ឌលប្រចាំតំបន់ អ្នកផ្ដល់សេវាថែទាំកុមារ អ្នកផ្ដល់សេវាព្យាបាលការវិភាគអាកប្បកិរិយាអនុវត្ត (ABA) ឬអ្នកផ្ដល់សេវាព្យាបាលដោយចលនា។ លិខិតនេះត្រូវមានព័ត៌មានដូចខាងក្រោម៖
- អាយុរបស់អ្នកទទួលសេវា និងរយៈពេលដែលអ្នកផ្ដល់សេវាបានស្គាល់គេ
- ពិការភាព និងរោគវិនិច្ឆ័យរបស់អ្នកទទួលសេវា ដើម្បីបង្ហាញថាគេមានការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត
- ព័ត៌មានអំពីដែនកំណត់មុខងារចំពោះការចងចាំ ការដឹងទិសតំបន់/ការមិនវង្វេង និងការវិនិច្ឆ័យដែលបណ្ដាលកពីការចុះខ្សោយការយល់ដឹង និង/ឬបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត និងកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ
- ព័ត៌មានអំពីថាតើបុគ្គលនោះគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងឬទេ។ ភាពគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងមានន័យថាបុគ្គលម្នាក់ (1) មិនអាចវាយតម្លៃប្រកបដោយការយល់ដឹងនូវគ្រោះថ្នាក់ និងការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ និង (2) មានការប្រឈមនឹងការរងរបួស ហានិភ័យ ឬគ្រោះថ្នាក់ដោយសារតែការចុះខ្សោយការយល់ដឹង ឬបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត/ ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត
- ព័ត៌មានអំពីថាតើបុគ្គលនោះត្រូវការការសង្កេត ឬតាមដានដើម្បីឱ្យគេមានសុវត្ថិភាពឬទេ និងមូលហេតុ (ឧ. អ្នកទទួលសេវាត្រូវតែមានគេឃ្លាំមើលដិតដល់ដោយសារបុគ្គលនោះធ្វើអ្វីៗដែលគ្មានសុវត្ថិភាពដោយសារការចុះខ្សោយការយល់ដឹង និងអាចធ្វើបាបខ្លួនឯងដោយចៃដន្យ ឬធ្វើឱ្យខ្លួនឯងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់)
- ផ្តល់ឧទាហរណ៍អំពីអាកប្បកិរិយាគ្មានសុវត្ថិភាពដែលបុគ្គលនោះប្រព្រឹត្ត និងភាពញឹកញាប់ដែលអាកប្បកិរិយានោះកើតមាន។
5. ទទួលបានឯកសារផ្សេងទៀតស្តីពីតម្រូវការសម្រាប់ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ
អ្នកក៏អាចប្រមូលឯកសារផ្សេងទៀតដូចជា ការវាយតម្លៃផ្នែកផ្លូវចិត្តនាពេលថ្មីៗ ការវាយតម្លៃសុខភាពអាកប្បកិរិយា របាយការណ៍ និងផែនការព្យាបាល IEP និងការប្រែណាមួយ IPP លក្ខណៈបុគ្គលនៃមជ្ឈមណ្ឌលប្រចាំតំបន់ និងឯកសារផ្សេងទៀតដែលបង្ហាញពីដែនកំណត់ចំពោះមុខងារ ការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត និងបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត និងអាកប្បកិរិយាគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង (ពោលគឺ មានគ្រោះថ្នាក់) របស់អ្នកទទួលសេវា។ អ្នកក៏អាចប្រមូលរបាយការណ៍ប៉ូលិសដែលចងក្រងពីឧប្បត្តិហេតុនានានៅពេលដែលអ្នកទទួលសេវា IHSS បានលួចរត់ចេញពីផ្ទះ និងវង្វេង ឬត្រូវបានគេរកឃើញថាដើរត្រាច់ចរតាមផ្លូវ។
6. បំពេញទម្រង់បែបបទផែនការធានារ៉ាប់រងនៃការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារមួយថ្ងៃ 24 ម៉ោង (SOC 825)
ខោនធីអាចនឹងស្នើឱ្យបំពេញទម្រង់បែបបទផែនការធានារ៉ាប់រងនៃការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារមួយថ្ងៃ 24 ម៉ោង (SOC 825)។ ខោនធីត្រូវបានតម្រូវឱ្យប្រមូលព័ត៌មានអំពីរបៀបនៃការផ្ដល់ការមើលខុសត្រូវ 24 ម៉ោង។ នេះគឺដោយសារ IHSS មិនបង់ប្រាក់សម្រាប់សេវាកម្ម 24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃទេ ដោយសារតែមានត្រឹម 283 ម៉ោងក្នុងមួយខែ ទោះជាបុគ្គលម្នាក់មានសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារនៅត្រូវការការមើលខុសត្រូវ 24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃក៏ដោយ។ ទម្រង់បែបបទនេះស្នើឱ្យអ្នកផ្ដល់សេវាចែករំលែកព័ត៌មានអំពីរបៀបដែលអ្នកទទួលសេវា IHSS ទទួលការឃ្លាំមើលនៅពេលដែលម៉ោង IHSS មិនមានក្នុងរយៈពេល 24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។
តើនៅពេលណាដែលសេវាមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារមិនត្រូវបានអនុម័ត?
ការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារមិនអាចផ្ដល់ជូនសម្រាប់ប្រការខាងក្រោមទេ៖
- ការទៅលេងកន្លែងណាមួយតាមលក្ខណៈធម្មតា ឬសកម្មភាពសង្គម (ឧ. ការឃ្លាំមើលអ្នកទទួលសេវាដើម្បីឱ្យគេអាចទៅព្រះវិហារ ឬចូលចូលរួមលេងល្បែង Bingo)។
- តម្រូវការដែលបណ្ដាលមកពីបញ្ហាសុខភាព ហើយបុគ្គលត្រូវការការមើលខុសត្រូវផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ (ឧ. ការឃ្លាំមើលអ្នកទទួលសេវាដែលមានបញ្ហាពិបាកលេប ដើម្បីបង្ការការស្លាក់ និងផ្ដល់ការបឺតដើម្បីបង្ការការស្ទះដង្ហើម)។
- តម្រូវការដែលបណ្ដាលមកពីការគិតទុកមុនថាមានការសង្គ្រោះបន្ទាន់ខាងវេជ្ជសាស្ត្រ (ឧ. ការឃ្លាំមើលអ្នកទទួលសេវាដោយសារគេអាចមានបញ្ហាគាំងបេះដូង ដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល ប្រកាច់ ឬធ្វើទុក្ខពីជំងឺហឺត និងត្រូវការជំនួយវេជ្ជសាស្ត្រ)។
- តម្រូវការដើម្បីការពារ ឬគ្រប់គ្រងអាកប្បកិរិយាប្រឆាំងសង្គម ឬបៀតបៀនរបស់អ្នកទទួលសេវា (ឧ. ការឃ្លាំមើលអ្នកទទួលសេវាព្រោះគេអាចវាយ ឬធ្វើឱ្យនរណាម្នាក់រងរបួស ឬបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្តិ)។
- តម្រូវការដើម្បីការពារមិនឱ្យមានអាកប្បកិរិយាបំផ្លាញខ្លួនឯងដោយចេតនា (ដោយមានបំណង) ដូចជាការធ្វើអត្តឃាត ឬនៅពេលបុគ្គលម្នាក់ព្យាយាមធ្វើបាបខ្លួនឯងដោយដឹងខ្លួន។11
មូលហេតុផ្សេងទៀតដែលគេអាចបដិសេធការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ
- តាមលក្ខណៈកាយសម្បទា បុគ្គលនោះមិនអាចធ្វើបាបខ្លួនឯងបាន។
- បុគ្គលនោះគ្មាន “ការចុះខ្សោយការយល់ដឹង” ឬ “បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត” ឬ “បញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត”។
- បុគ្គលនោះមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបាន ព្រោះគេដឹងនៅពេលអ្វីៗមានគ្រោះថ្នាក់ និងអាចបញ្ឈប់ខ្លួនឯងមិនឱ្យធ្វើអ្វីដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់។ (ឧ. មនុស្សចាស់ម្នាក់ដែលដឹងថាខ្លួនគាត់មានបញ្ហារាងកាយ ដែលមិនអាចឱ្យពួកគេដើរដោយសុវត្ថិភាពដោយគ្មានជំនួយ។ បុគ្គលនេះអាចជ្រើសរើសថាពេលណាត្រូវរង់ចាំជំនួយទាក់ទងនឹងការដើរ និងជួនកាលក្រោយពីថ្លឹងថ្លែងពីការប្រឈមនឹងការដួលគាត់អាចជ្រើសរើសការព្យាយាមដើរដោយគ្មានជំនួយ ដូចជានៅពេលព្យាយាមគេចពីអគ្គិភ័យ)។
- បើសិនជាកុមារម្នាក់មិនត្រូវការការមើលខុសត្រូវច្រើនជាងកុមារម្នាក់ទៀតដែលមានអាយុស្របាលគ្នាដែលគ្មានពិការភាព។ តម្រូវការការឃ្លាំមើលត្រូវតែទាក់ទងនឹងដែនកំណត់ចំពោះមុខងារ (ឧ. ការចងចាំ ការដឹងទិសតំបន់/ការមិនវង្វេង និងការវិនិច្ឆ័យ) របស់កុមារ ហើយមិនមែនអាយុរបស់កុមារទេ។
- ការកែប្រែបរិស្ថានគឺលុបបំបាត់តម្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។ ឧទាហរណ៍ ការយកប្រដាប់មួលចង្ក្រានចេញ ឬការបន្ថែមគន្លឹះសុវត្ថិភាព។
- អាកប្បកិរិយាអាចទាយទុកមុនបាន ហើយតម្រូវការការមើលខុសត្រូវគឺមានតែនៅពេលជាក់លាក់ណាមួយក្នុងមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។12
ការស្នើសុំសវនាការដើម្បីជំទាស់សេចក្ដីសម្រេចអំពី IHSS
បើសិនជាអ្នកមិនយល់ស្របនឹងសេចក្ដីសម្រេចរបស់ខោនធីអំពីអត្ថប្រយោជន៍ IHSS របស់អ្នក រួមទាំងសេចក្ដីសម្រេចរបស់ខោនធីដើម្បីបញ្ចប់ ឬបដិសេធការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពាររបស់អ្នក អ្នកមានសិទ្ធិស្នើសុំសវនាការដើម្បីជំទាស់នឹងសេចក្ដីសម្រេចនោះ។ មានកាលបរិច្ឆេទកំណត់សំខាន់ចំនួនពីរដែលអ្នកត្រូវដឹងដើម្បីស្នើសុំសវនាការ។
1. រយៈពេលកំណត់ 90 ថ្ងៃ ដើម្បីស្នើសុំសវនាការ
អ្នកទទួលសេវាមានពេលតែ 90 ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះដើម្បីស្នើសុំសវនាការចាប់ពីថ្ងៃជូនដំណឹងអំពីចំណាត់ការ (NOA) របស់ IHSS ឬភាពអសកម្មទាក់ទងនឹងអ្វីដែលបុគ្គលនោះមិនយល់ស្រប (ឧ. ការបដិសេធផ្ទាល់មាត់នូវការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ)។ អ្នកអាចស្វែងរកព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការស្នើសុំសវនាការនៅទីនេះ៖ https://www.cdss.ca.gov/hearing-requests។
2. ជំនួយបង់ប្រាក់ដែលកំពុងរង់ចាំ
ការបន្ដផ្ដល់សេវាក្នុងពេលរង់ចាំសវនាការជាច្បាប់ដែលរារាំងមិនឱ្យ NOA របស់ IHSS មានសុពលភាពខណៈពេលដែលរង់ចាំសវនាការ។ នេះមានន័យថាអត្ថប្រយោជន៍របស់អ្នកនឹងបន្តត្រឹមកម្រិតបច្ចុប្បន្ន រហូតដល់ពេលចេញសេចក្ដីសម្រេចរបស់សវនាការ។ បើសិនជាសវនាការត្រូវបានស្នើសុំមុនពេលការផ្លាស់ប្ដូរ NOA របស់ IHSS មានសុពលភាព នោះសេវាកម្ម IHSS នឹងបន្តត្រឹមកម្រិតដដែលរហូតដល់ពេលចេញសេចក្ដីសម្រេចរបស់សវនាការ។13 សេវាកម្ម IHSS ដែលបន្ដផ្ដល់ក្នុងពេលរង់ចាំសវនាការ មិនត្រូវបានចាត់ទុកថាជាការទូទាត់ប្រាក់លើសទេ ទោះបីជាអ្នកទទួលសេវាចាញ់ក្ដីនៅសវនាការ IHSS ក៏ដោយ គឺមិនចាំបាច់សងអត្ថប្រយោជន៍ទាំងនោះមកវិញទេ។14
អ្នកអាចចូលមើលវិបសាយក្រសួងសេវាសង្គមនៃរដ្ឋក California ដើម្បីស្នើសុំសវនាការតាមអនឡាញ និងស្នើសុំព័ត៌មានបន្ថែមអំពីសំណើសុំសវនាការរបស់រដ្ឋ។
សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការត្រៀមលក្ខណៈសម្រាប់សវនាការ សូមមើលឯកសារបោះពុម្ពផ្សាយរបស់ DRC អំពីការណែនាំសវនាការយុត្តិធម៌ IHSS៖ របៀបរៀបចំសម្រាប់ការបញ្ចប់ ឬកាត់បន្ថយ IHSS ជាម៉ោង។
សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីរបៀបតស៊ូមតិសម្រាប់សេវាកម្ម IHSS បន្ថែម ដូចជាព័ត៌មានដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ សូមពិនិត្យឡើងវិញនូវឯកសារបោះពុម្ពផ្សាយរបស់ DRC៖ ការណែនាំអំពីការវាយតម្លៃខ្លួនឯង និងការវាយតម្លៃ IHSS ដល់គេហដ្ឋាន
ដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែមអំពីរបៀបគណនាម៉ោង IHSS សូមមើលឯកសារបោះពុម្ពផ្សាយរបស់ DRC៖ ការស្វែងយល់អំពីចំនួនម៉ោងអតិបរមាដែលមាន និងការគណនាម៉ោង
ការឆ្លើយតបចំពោះមូលហេតុទូទៅដែលខោនធីបដិសេធការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ
ខោនធីមួយចំនួនមានហេតុផលទូទៅសម្រាប់ប្រាប់ដល់អ្នកណាម្នាក់ថាពួកគេពុំមានសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការពារនោះទេ។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាហេតុផលងាយៗនិងចម្លើយសមស្របមួយចំនួនរបស់ខោនធី។
តើមានការចុះខ្សោយផ្នែកផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរឬទេ?
អំណះអំណាងនៃការបដិសេធរបស់ខោនធី៖
មិនបានសង្កេតឃើញការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលចុះទៅមើលដល់ផ្ទះ។
ការឆ្លើយតប៖
- កំពុងប្រើស្តង់ដារខុសដើម្បីកំណត់តម្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ។ មិនតម្រូវឱ្យមានការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្តធ្ងន់ធ្ងរទេ។ អ្នកទទួលសេវាត្រូវតែអសមត្ថភាពក្នុងការវាយតម្លៃអំពីគ្រោះថ្នាក់ និងការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ដោយផ្អែកលើការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត (ដូចជាជំងឺ ឬការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្ត) និងស្ថិតក្នុងការប្រឈមនឹងការរងរបួស ហានិភ័យ ឬគ្រោះថ្នាក់ដោយសារពិការភាព និងការចុះខ្សោយ។
- ការចុះទៅដល់ផ្ទះពីសំណាក់ IHSS គឺមានរយៈខ្លីពេកដើម្បីសង្កេតអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់ទូទៅ។
- ភ័ស្តុតាងដែលផ្ទុយពីការវាយតម្លៃរបស់ខោនធី ពោលគឺ កំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកទទួលសេវា របាយការណ៍របស់វេជ្ជបណ្ឌិត ការវាយតម្លៃផ្លូវចិត្តដែលចងក្រងពីការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត (ដូចជាជំងឺ ឬការចុះខ្សោយផ្លូវចិត្ត) និងការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ដោយចៃដន្យដោយសារអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់។
- អ្នកជំងឺវង្វេងវង្វាន់បង្ហាញតែ “អាកប្បកិរិយាល្អ” ចំពោះអ្នកទៅសួរសុខទុក្ខ/អ្នកចុះទៅមើល។
អំណះអំណាងនៃការបដិសេធរបស់ខោនធី៖
ត្រូវការការមើលខុសត្រូវដែលមានការពារដោយសារការចុះខ្សោយរាងកាយ មិនមែនជាការចុះខ្សោយផ្លូវចិត្តនោះទេ។
ការឆ្លើយតប៖
- អ្នកទទួលសេវាមិនស្នើសុំការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារជាការឆ្លើយតបនឹងការសង្គ្រោះបន្ទាន់វេជ្ជសាស្ត្រ ឬការសង្គ្រោះបន្ទាន់ផ្សេងទៀតដែលបណ្ដាលមកពីការចុះខ្សោយរាងកាយទេ។ ឧទាហរណ៍ ពួកគេមិនកំពុងស្នើសុំឱ្យចាក់អាំងស៊ុយលីនក្នុងពេលដែលជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬជំងឺហឺតធ្វើទុក្ខ ឬពេលគាំងបេះដូងទេ។
- ផ្ទុយទៅវិញ ការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត (ដូចជាជំងឺ ឬការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្ត) ជាកត្តាបង្កការប្រឈមនឹងការរងរបួស។ តម្រូវការការឃ្លាំមើលមានទំនាក់ទំនងនឹងការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត (ដូចជាជំងឺ ឬការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្ត)។
- ការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត (ដូចជាជំងឺ ឬការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្ត) របស់អ្នកទទួលសេវាមិនអាចឱ្យបុគ្គលនោះយល់ដឹងពីដែនកំណត់ ឬការចុះខ្សោយរាងកាយទេ។ អ្នកទទួលសេវាមិនយល់ ឬមិនដឹងពីផលវិបាកនៃទង្វើផ្សេងៗ (ឧ. ព្យាយាមងើប ឬដើរដោយគ្មានជំនួយនៅពេលដែលមិនអាចដើរបានដោយគ្មានការប្រឈមនឹងការរងរបួស នឹងហូបបង្អែមទោះបីមានការប្រឈមដោយសារជំងឺទឹកនោមផ្អែម នឹងព្យាយាមដកបំពង់ជំនួយដង្ហើម ឬឧបករណ៍អបដោយសារឈឺ ឬរមាស់។ល។)
តើមានអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់នៅផ្ទះដែរឬទេ?
អំណះអំណាងនៃការបដិសេធរបស់ខោនធី៖
រោគវិនិច្ឆ័យផ្លូវការនូវការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត (ដូចជាជំងឺ ឬការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្ត) មិនបញ្ជាក់ពីតម្រូវការទេ។
ការឆ្លើយតប៖
- SOC 821 និងរបាយការណ៍របស់វេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្របង្ហាញថា អ្នកទទួលសេវាមិនមានការខ្វះសមត្ថភាពក្នុងការវាយតម្លៃគ្រោះថ្នាក់ ឬការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ដោយផ្អែកលើការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត (ដូចជាជំងឺ ឬការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្ត) ប៉ុន្តែស្ថិតក្នុងការប្រឈមនឹងការរងរបួស ហានិភ័យ ឬគ្រោះថ្នាក់ដោយសារពិការភាព និងការចុះខ្សោយនោះទេ។
អំណះអំណាងនៃការបដិសេធរបស់ខោនធី៖
ពុំមានការរងរបួសណាមួយក្នុងពេលកន្លងមក។
ការឆ្លើយតប៖
- អ្នកទទួលសេវាត្រូវបានមើលខុសត្រូវជាប់រហូត ហើយអ្នកផ្ដល់សេវាធ្វើអន្តរាគមន៍ ឬណែនាំកែតម្រូវតាមតម្រូវការដើម្បីបង្ការគ្រោះថ្នាក់។
អំណះអំណាងនៃការបដិសេធរបស់ខោនធី៖
ពុំមានភស្តុតាងពីអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់ក្នុងអំឡុងពេលការចុះត្រួតពិនិត្យនៅផ្ទះដោយបុគ្គលិករបស់ខោនធី។
ការឆ្លើយតប៖
- អាកប្បកិរិយាមិនអាចទាយទុកមុនបាន និងខុសៗគ្នាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។
- ចែករំលែកកំណត់ហេតុហានិភ័យ/ការរងរបួសដែលកត់ត្រាពីអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់នៅពេលដែលបុគ្គលិក IHSS គ្មានវត្តមាន។
អំណះអំណាងនៃការបដិសេធរបស់ខោនធី៖
អ្នកទទួលសេវាគ្មានសមត្ថភាពរាយកាយដើម្បីធ្វើឱ្យខ្លួនឯងស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ ឬធ្វើបាបខ្លួនឯងទេ។
ការឆ្លើយតប៖
- អ្នកទទួលសេវាមានសមត្ថភាពទាញបំពង់កាតេទែរ បំពង់បញ្ចូលអាហារចោះតាមពោះ។ល។ របស់ពួកគេ ហើយមិនយល់ថាអាកប្បកិរិយានេះមានគ្រោះថ្នាក់ទេ។
អំណះអំណាងនៃការបដិសេធរបស់ខោនធី៖
អាកប្បកិរិយារបស់អ្នកទទួលសេវាអាចស្មានបាន និងទាល់តែមានហេតុបង្ក។
ការឆ្លើយតប៖
- ទោះបីជាអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់កើតមានជាប្រចាំដោយហេតុបង្កជាក់លាក់ (ពោលគឺពេលអ្នកទទួលសេវាខូចចិត្ត ឬមិនសប្បាយចិត្ត) ក៏ដោយ ក៏ពេលខ្លះវាពិបាក ឬជួនកាលមិនអាចស្មានបានត្រឹមត្រូវថាអ្នកទទួលសេវារងការប៉ះពាល់ដោយហេតុបង្កនៅពេលណា កន្លែងណា ឬដោយរបៀបណា ហើយធ្វើបាបខ្លួនឯងទេ។
- បើគ្មានការមើលខុសត្រូវ និងការប្រុងប្រយ័ត្នជាប់រហូតទេ មិនអាចជឿជាក់ថាអាចបង្ការគ្រោះថ្នាក់បានទេ។
អំណះអំណាងនៃការបដិសេធរបស់ខោនធី៖
អាកប្បកិរិយាបង្ករបួសដល់ខ្លួនឯងរបស់អ្នកទទួលសេវាមិនធ្ងន់ធ្ងរគ្រប់គ្រាន់ដែលសមនឹងទទួលការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារទេ។
ការឆ្លើយតប៖
- កម្រិតនៃការបង្កររបួសរាងកាយមិនមែនជាស្តង់ដារទេ។
- អ្នកទទួលសេវាមិនចាំបាច់ “រងរបួសពិតប្រាកដ” ដើម្បីមានសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេត្រូវតែបង្ហាញ “ប្រវត្តិដែលមានទំនោរធ្វើឱ្យខ្លួនឯងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់”។
គំរូកំណត់ហេតុហានិភ័យ/ការរងរបួស
ថ្ងៃពុធ 1-1-2025៖
8:30 ព្រឹក៖ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យញ៉ាំសាប៊ូនៅពេលមុជទឹក។
9:00 ព្រឹក៖ កំពុងចម្អិនអាហារពេលព្រឹក។ XXX បានព្យាយាមប៉ះអាហារនៅក្នុងខ្ទះក្ដៅ។
9:20 ព្រឹក៖ XXX កំពុងលោតនៅលើតុកញ្ចក់។ បានចាប់ XXX នៅពេលដែល XXX ប្រុងលោតពីលើតុ។
9:25 ព្រឹក៖ បានយកម្រាមដៃរបស់ XXX ចេញពីក្នុងមាត់ដើម្បីកុំឱ្យខាំក្រចក។
9:40 ព្រឹក៖ XXX បានរត់ទៅបន្ទប់ទឹក និងចាប់ផ្ដើមវាយទ្វារកញ្ចក់នៃបន្ទប់ងូតទឹកផ្កាឈូក។ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យវាយទ្វារបន្ទប់ងូតទឹកផ្កាឈូក។
10:50 ព្រឹក៖ XXX បានរត់ទៅបន្ទប់ទឹកម្ដងទៀត។ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យលេងទឹកបង្គន់។
11:15 ព្រឹក៖ XXX កំពុងលេងខាងក្រៅ និងដាក់ដុំថ្មចូលមាត់។ បានយកដុំថ្មចេញពីមាត់ដើម្បីកុំឱ្យស្លាក់។
11:18 ព្រឹក៖ បានយកដុំថ្មចេញពីដៃនៅពេលគេប្រុងដាក់វាចូលក្នុងមាត់។
11:20 ព្រឹក៖ បានយកស្លឹកឈើចេញពីដៃនៅពេលគេប្រុងដាក់វាចូលក្នុងមាត់។
11:30 ព្រឹក៖ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យបើកចង្ក្រាន។
11:53 ព្រឹក៖ បានឃើញ XXX កំពុងព្យាយាមយកកន្ត្រៃបើកកំប៉ុងទឹកក្រូច។ បានយកន្ត្រៃចេញ។
11:55 ព្រឹក៖ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យដាក់តេឡេក្នុងម៉ៃក្រូវ៉េវ។
12:00 ថ្ងៃត្រង់៖ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យបើកដបថ្នាំ Mylanta និងផឹកថ្នាំ។
1:05 រសៀល៖ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យបោកក្បាលនឹងជញ្ជាំង។
2:17 រសៀល៖ បានទៅសួន។ បានចូលសួនកម្សាន្ត។ ត្រូវនៅចម្ងាយ 5 ហ្វ៊ីតពី XXX ដើម្បីធានាសុវត្ថិភាព និងការពារមិនឱ្យ XXX រត់ចេញ។
2:20 រសៀល៖ បានបង្វែរ XXX ដើម្បីការពារមិនឱ្យ XXX ចេញពីសួនកម្សាន្ត និងរត់ចេញ។
2:23 រសៀល៖ បានស្ទាក់ចាប់ XXX និងក្មេងម្នាក់កំពុងជិះកង់កុំឱ្យបុកគ្នា។
2:30 រសៀល៖ បានបង្វែរ XXX ដើម្បីរារាំង XXX មិនឱ្យដើរទៅទៅបុកគេដែលកំពុងជិះទោង។
3:00 រសៀល៖ បានដើរទៅឡានវិញ ដោយកាន់ដៃ XXX ជាប់ដើម្បីកុំឱ្យ XXX រត់ទៅផ្លូវ និងរត់ចេញ។
4:23 ល្ងាច៖ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យដាក់អាហារចូលក្នុងម៉ាស៊ីនសម្ងួត និងបើកម៉ាស៊ីនសម្ងួត។
4:25 ល្ងាច៖ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យលេងកាំបិត។
4:30 ល្ងាច៖ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យញ៉ាំរបស់យកពីធុងសំរាម។
6:01 ល្ងាច៖ បានបញ្ឈប់ XX មិនឱ្យលេងលាមកនៅក្នុងខោទឹកនោម និងដាក់ដាក់ក្នុងមាត់។
6:11 ល្ងាច-6:25 ល្ងាច៖ XXX បានចេញពីផ្ទះ។ បានទូរសព្ទហៅប៉ូលិស ហើយ XXX ត្រូវបានបញ្ជូនត្រលប់មកផ្ទះវិញ។
8:45 យប់-9:30 យប់៖ ទម្រេតជាមួយ XXX ខណៈដែល XXX បានគេងលក់។ ប្រើកាមេរ៉ាតាមដានទារកដើម្បីមើល XXX នៅពេលយប់។ បានបញ្ឈប់ XXX មិនឱ្យងើបចេញពីគ្រែ 3 ដងពេលយប់ និងមិនឱ្យចេញពីបន្ទប់គេងតាមបង្អួច។
ទម្រង់បែបបទគំរូកំណត់ហេតុហានិភ័យ/ការរងរបួស
នេះជាទម្រង់ PDF នៃទម្រង់បែបបទគំរូកំណត់ហេតុហានិភ័យ/ការរងរបួស
អ្នកទទួលផល៖ _________________________________________________
លេខករណី៖ _________________________________________________
បើសិនជាអ្នកជ្រើសរើសមិនរក្សាកំណត់ហេតុប្រចាំថ្ងៃដូចបង្ហាញខាងលើទេ អ្នកអាចប្រើទម្រង់បែបបទនេះ ដើម្បីជួយអ្នកក្នុងការចងក្រងជាឯកសារនូវអាកប្បកិរិយារបស់អ្នកទទួលសេវាដែលធ្វើឱ្យអ្នកទទួលសេវាស្ថិតក្នុងស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ ឬបង្កការប្រឈមនឹងការរងរបួស។ តារាងនេះអាចនឹងមិនមានគ្រប់ឧទាហរណ៍អំពីអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់របស់អ្នកទទួលសេវាទេ។ អ្នកគួរកែតារាងនេះ ដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងីពីអាកប្បកិរិយារបស់អ្នកទទួលសេវា។
អាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់
- ដើរត្រាច់ចរទៅក្រៅផ្ទះរួចវង្វេង។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - អនុញ្ញាតឱ្យជនប្លែកមុខចូលផ្ទះ។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - មិនដឹងពីគ្រោះថ្នាក់ដោយសារជនប្លែកមុខ។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - បើកចង្ក្រាន និងភ្លេចបិទវិញ។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ដាក់ដៃ ឬផ្នែកផ្សេងទៀតនៃរាងកាយ ឬវត្ថុមិនសមស្របផ្សេងទៀតនៅជិត ឬលើចង្ក្រាន។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - អុជភ្លើងនៅក្នុងម៉ៃក្រូវ៉េវ ឬជុំវិញផ្ទះ។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ញ៉ាំផលិតផលគ្រោះថ្នាក់ ឬអាហារមិនផ្ដល់សុខភាពល្អ (ឧទាហរណ៍ សាប៊ូ)។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7 (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ញ៉ាំអាហារដែលមិនសមស្របនឹងបញ្ហាសុខភាព (ឧ. ទឹកក្រូចដែលមានជាតិស្ករមិនកំណត់ បើសិនមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម)។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7 (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ដាក់វត្ថុដែលមានគ្រោះថ្នាក់ទៅក្នុងបំពង់ក/ត្រចៀក/ច្រមុះ។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - មិនទំពាអាហារ ឬផឹកភេសជ្ជៈឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ឬស្លាក់/ឈ្លក់នៅពេលញ៉ាំ ឬផឹក។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - វាយក្បាល មាត់ ឬចង្កា ឬខាំ ឬខ្វាចខ្លួនឯង
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ប្រើកាំបិត ឬវត្ថុប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះផ្សេងទៀតតាមរបៀបដែលគ្មានសុវត្ថិភាព។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ឡើង ឬលោតពីកន្លែងខ្ពស់ ឬប្រឈមនឹងការធ្លាក់ និង/ឬការបោកក្បាល។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ពួននៅកន្លែងគ្រោះថ្នាក់ (ឧ. ទូទឹកក ឡ)។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ដាក់វត្ថុនៅក្នុងព្រីភ្លើង ឬគ្រឿងអគ្គិសនី។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ដាក់ដៃក្នុងកន្លែងគ្មានអនាម័យ (ឧ. ចានបង្គន់ សំរាម ខោទឹកនោមប្រឡាក់)។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ដើរត្រាច់ចរលើផ្លូវ ឬកន្លែងចតយានយន្តដោយមិនគិតពីចរាចរណ៍/រថយន្ត។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - លោតចូលក្នុងអាងហែលទឹកទាំងមិនចេះហែលទឹក។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ដើរនៅពេលគ្មានសុវត្ថិភាពពេលដើរដោយគ្មានជំនួយ។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - រំកិលវត្ថុធ្ងន់ គ្រោះថ្នាក់ ឬងាយបែកទាំងគ្មានកម្លាំង/លំនឹង។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ពួន នៅពេលដែលត្រូវការនោម ឬបន្ទោរបង់។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - លេងលាមក។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - វាយកែវ កញ្ចក់ ទូរទស្សន៍ ។ល។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ឈរ ឬអង្គុយលើតុកញ្ចក់។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________ - ងើបកណ្ដាលយប់/ត្រូវការការមើលខុសត្រូវនៅពេលយប់ដើម្បីការពារមិនឱ្យលួចរត់ ឬធ្វើបាបខ្លួនឯងនៅផ្ទះ។
តើអាកប្បកិរិយាកើតឡើងទេ បើសិនជាអ្នកទទួលសេវាមិនត្រូវបានឃ្លាំមើល 24/7? (បាទ-ចាស/ទេ)
កាលបរិច្ឆេទនៃឧប្បត្តិហេតុនីមួយៗ៖
ការពណ៌នា៖
________________________________________________
___________________________________________________________
___________________________________________________________
គំរូលិខិតរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត
បំពេញដោយអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រប៉ុណ្ណោះ។
ទម្រង់ PDF នៃគំរូលិខិតរបស់វេជ្ជបណ្ឌិតអាចមើលខាងក្រោម៖
អ្នកគួរផ្ដល់ច្បាប់ចម្លងនៃកំណត់ហេតុហានិភ័យ/ការរងរបួសរបស់អ្នកទទួលសេវា IHSS ទៅវេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញឱសថដែលបានបំពេញទម្រង់បែបបទនេះ ដើម្បីឱ្យវេជ្ជបណ្ឌិតយល់កាន់តែច្បាស់អំពីអាកប្បកិរិយារបស់អ្នកទទួលសេវានៅផ្ទះ។
ដើម្បីបង្ហាញថាអ្នកទទួលសេវា IHSS មានសិទ្ធិទទួលបានការមើលខុសត្រូវដែលមានការការពារ អ្នកទទួលបានសេវា IHSS ត្រូវមានភស្តុតាង (ក្នុងទម្រង់ជាលិខិតរបស់វេជ្ជបណ្ឌិត ឬអ្នកជំនាញវេជ្ជសាស្ត្រ) អំពីតម្រូវការរបស់ពួកគេសម្រាប់សេវា នេះ។
លិខិតនេះគួររៀបរាប់ពីពិការភាព (រោគវិនិច្ឆ័យ) និងការចុះខ្សោយមុខងារ (ការចងចាំ ការដឹងទិសតំបន់/ការមិនវង្វេង និងការវិនិច្ឆ័យ) របស់បុគ្គល។ លិខិតនេះក៏គួររៀបរាប់ថាតើពិការភាពបង្កឱ្យមានការវិនិច្ឆ័យមិនត្រឹមត្រូវ ការភាន់ភាំង ការចងចាំខ្សោយ ឬការវង្វេងស្មារតីយ៉ាងដូចម្ដេច ហើយផ្ដល់ឧទាហរណ៍អំពីអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់ដែលបុគ្គលនោះប្រព្រឹត្តដោយមិនដឹងពីលទ្ធភាពដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់។
លិខិតនេះក៏គួរពន្យល់ថាបុគ្គលមានសមត្ថភាពរាងកាយដែលអាចធ្វើឱ្យគេស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមួយដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ ឬមានហានិភ័យ។ លិខិតនេះគួរពន្យល់ថាបុគ្គលត្រូវការការឃ្លាំមើល 24 ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីមានសុវត្ថិភាពនៅផ្ទះដោយសារអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់បង្កឡើងដោយបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត (ជំងឺ ឬការចុះខ្សោយសុខភាពផ្លូវចិត្ត)។
អ្នកទទួលផល៖ _________________________________________________
លេខករណី៖ _________________________________________________
- តើបុគ្គលនេះមានការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតឬទេ?
សូមគូសធីកចំពោះចម្លើយដែលសមស្រប៖ (បាទ-ចាស/ទេ) - តើការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតបង្កឱ្យមានដែនកំណត់ចំពោះមុខងារលើការចងចាំ ការដឹងទិសតំបន់/ការមិនវង្វេង ឬការវិនិច្ឆ័យឬទេ?
សូមគូសធីកចំពោះចម្លើយដែលសមស្រប៖ (បាទ-ចាស/ទេ) - តើបុគ្គលនេះអាចវាយតម្លៃគ្រោះថ្នាក់ និងការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ឬទេ?
សូមគូសធីកចំពោះចម្លើយដែលសមស្រប៖ (បាទ-ចាស/ទេ) - តើភាពអសមត្ថភាពរបស់បុគ្គលនេះក្នុងការវាយតម្លៃគ្រោះថ្នាក់ និងការប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ទាក់ទងនឹងការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតឬទេ?
សូមគូសធីកចំពោះចម្លើយដែលសមស្រប៖ (បាទ-ចាស/ទេ) - តើបុគ្គលនេះប្រឈមនឹងការរងរបួស ហានិភ័យ ឬគ្រោះថ្នាក់ដោយសារការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតឬទេ?
សូមគូសធីកចំពោះចម្លើយដែលសមស្រប៖ (បាទ-ចាស/ទេ) - តើការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតមិនអាចទុកឱ្យបុគ្គលនេះនៅម្នាក់ឯងមួយថ្ងៃ 24 ម៉ោងឬទេ?
សូមគូសធីកចំពោះចម្លើយដែលសមស្រប៖ (បាទ-ចាស/ទេ) - តើអាកប្បកិរិយាដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងកំណត់ហេតុហានិភ័យ និងការរងរបួសស៊ីសង្វាក់គ្នានឹងការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតឬទេ?
សូមគូសធីកចំពោះចម្លើយដែលសមស្រប៖ (បាទ-ចាស/ទេ) - តើការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀតរបស់បុគ្គលនេះ គេអាចគិតថាបង្កឱ្យមានប្រភេទអាកប្បកិរិយាដែលបង្កឡើងនៅក្នុងកំណត់ហេតុហានិភ័យ និងការរងរបួសឬទេ?
សូមគូសធីកចំពោះចម្លើយដែលសមស្រប៖ (បាទ-ចាស/ទេ) - សូមផ្ដល់ការពណ៌នាសង្ខេបអំពីអាកប្បកិរិយាគ្រោះថ្នាក់របស់បុគ្គលនេះ និងមូលហេតុរបស់វា រួមទាំងការចុះខ្សោយការយល់ដឹង បញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត ឬបញ្ហាសុខភាពផ្សេងទៀត និងដែនកំណត់ចំពោះការចងចាំ ការដឹងទិសតំបន់/ការមិនវង្វេង ឬការវិនិច្ឆ័យ។ ពន្យល់ពីរបៀបដែលអាកប្បកិរិយាទាំងនេះរារាំងមិនឱ្យបុគ្គលស្គាល់គ្រោះថ្នាក់ ឬមានសុវត្ថិភាពនៅផ្ទះដោយគ្មានការមើលខុសត្រូវ 24 ម៉ោង៖
___________________________________________________________
___________________________________________________________
ខ្ញុំបានផ្តល់ជូននូវព័ត៌មានខាងលើតាមចំណេះដឹងដែលខ្ញុំមាន។
ចុះហត្ថលេខាដោយ _________________________________________________
កាលបរិច្ឆេទ៖ _________________________________________________
- 1. សៀវភៅណែនាំអំពីគោលនយោបាយ និងនីតិវិធី (MPP) 30-701(n)(3) និង MPP 30-757.17
- 2. MPP 30-757.17 និង MPP 30-757.171
- 3. MPP 30-701(s)(1)
- 4. MPP 30-756.372
- 5. MPP 30-701(n)(3)
- 6. 30-757.17 និង 30-757.173(a)
- 7. ACL 15-25
- 8. MPP 30-757.173(a)(1) និង MPP 30-757.173(a)(1)(A)
- 9. MPP 30-757.173(a)(1)-(3)
- 10. MPP 30-757(a)(4)
- 11. MPP 30-757.172
- 12. ACL 15-25 និងសេចក្ដីជូនដំណឹងអំពីព័ត៌មានរបស់ខោនធីទាំងអស់ (ACIN) I-76-21
- 13. MPP 22-072.5.
- 14. MPP 30-768.111.