قانون آموزش استثنائی فدرال و ایالتی برنامه تحصیلات فردی ویژه دانش‌‌آموز را ملزم می‌کند که اهداف سالانه قابل اندازه‌گیری برای دانش‌آموز در برنامه بگنجاند.1

IEP دانش‌آموز باید نحوه اندازه‌گیری پیشرفت دانش‌آموز در جهت دستیابی به اهداف سالانه‌اش را شرح دهد.2 سنجش پیشرفت به تیم این امکان را می‌دهد که ببیند آیا IEP به پیشرفت دانش‌آموز کمک می‌کند یا باید تغییراتی در IEP ایجاد شود.

IEP همچنین باید بیان کند که منطقه مدرسه چه زمانی و چگونه پیشرفت کودک را به والدین / سرپرست گزارش می‌دهد.3

بررسی پیشرفت و بازنگری

تیم IEP حداقل باید سالانه یک مرتبه برای بررسی پیشرفت نسبت به اهداف دانش‌آموز جلسه تشکیل دهد.4 تیم اطلاعات جمع‌آوری‌شده را بررسی می‌کند. تیم تصمیم می‌گیرد که آیا هدف ها کسب شده‌اند و آیا خدمات آموزش استثنائی به طور مؤثر نیازهای دانش‌آموز را تأمین می‌کنند.5

اگر کودکی در راستای اهداف سالانه خود پیشرفت مورد انتظار را نداشته باشد، تیم IEP باید IEP را به منظور رفع عدم پیشرفت مورد بازبینی قرار دهد. این تیم می‌تواند استراتژی‌های آموزش و پشتیبانی را تنظیم کند. اگر تیم IEP نیاز به ایجاد تغییرات عمده دارد، باید زمانی را برای جلسه IEP تعیین کند. در این جلسه، می‌توانند IEP را مرور و بازبینی کنند.

والدین / سرپرست‌ها حق دارند در هر زمانی تقاضای جلسه از تیم IEP کنند. باید درخواست را به صورت کتبی مطرح کنند. ناحیه مدرسه تا برگزاری جلسه 30 روز فرصت دارد.6

توسط تیم IEP الزامی است

تیم‌های IEP باید بتوانند نشان دهند که امکانات زیر را فراهم می‌کنند:

• ارائه آموزش استثنائی و خدمات مربوطه،
• انجام اصلاحات در برنامه،
• ارائه پشتیبانی برای کارکنان مدرسه، و
• فراهم کردن امکانات مناسب. این موارد به طور منطقی محاسبه شده‌اند تا کودک بتواند با توجه به شرایط خود پیشرفت کند. این موضوع به کودک فرصت می‌دهد که به اهدافی دست پیدا کند که برای او چالش‌برانگیز بوده است.

تفسیر قانون فدرال

دادگاه عالی در حکم 2017 Endrew F. v. ناحیه مدرسه Douglas County بر اهمیت پیشرفت دانش‌آموز در اهدافش تأکید کرده است.

IEP باید به گونه‌ای طراحی شود که با توجه به شرایط کودک به وی اجازه پیشرفت مناسب را بدهد. برای اکثر دانش آموزان در برنامه آموزش عمومی، پیشرفت مناسب به معنای رفتن از یک پایه به پایه دیگر است. برای سایر دانش آموزان، رفتن به پایه بالاتر با آن سرعت ممکن است امکان‌پذیر نباشد. این دانش‌آموزان می‌توانند به روش‌های دیگری پیشرفت کنند و به اهداف چالش‌برانگیز دست پیدا کنند. هر دانش آموز دارای IEP باید بیشتر از حداقل مزایای آموزشی را از برنامه آموزش استثنائی خود دریافت کند. Endrew F.v. مقابل Douglas Cnty. Sch. ناحیه RE-1 137 S.Ct. 988, 992 (2017).

اگرچه دادگاه هیچ آزمون واحدی برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه پیشرفت مناسب برای هر کودک چگونه است، انجام نداده، تیم‌های IEP باید خط مشی‌ها، رویه‌ها و اقداماتی را برای موارد زیر تنظیم کنند:

• تعیین سطوح فعلی پیشرفت تحصیلی و کارایی عملکردی؛
• تعیین اهداف سالانه قابل اندازه‌گیری، از جمله اهداف تحصیلی و عملکردی، بر اساس سطوح فعلی کودک؛ و
• اندازه‌گیری پیشرفت دانش‌آموز در جهت دستیابی به اهدافش.

نمونه‌ها:

مثال های زیر نشان می‌دهد که چگونه نهادهای درباره اینکه پیشرفت چیست مختلف تصمیم گرفته‌اند. شرایط متفاوت هستند. ممکن است بر حسب شرایط خاص فرزند خود نیاز به مشورت با یک وکیل مدافع داشته باشید.

نمونه‌های پیشرفت

• IEP ها هر کدام از نیازهای آموزشی کودک ملزم به داشتن یک هدف نمی‌کنند. نیازی نیست که IEP دانش‌آموز برای هر حوزه از نیازهای آموزشی وی دارای هدف جداگانه باشد. IEP تا زمانی که نیازهای دانش آموز را به طور کلی مورد توجه قرار دهد و به آنها اجازه پیشرفت مناسب را بدهد، مشکلی ندارد. K.M. by Markham v. Tehachapi Unified Sch. Dist., No. 1:15-cv-001835, 2017 U.S. Dist. LEXIS 52179 (E.D. قانون شواهد 5 آوریل، 2017).
• نمرات بالاتر می‌توانند به معنای این باشند که دانش‌آموز پیشرفت کرده است. دانش‌آموز در کارنامه خود نمرات بالایی کسب کرده است. وی در دروس هنر، ریاضی و علوم اجتماعی نمره +A و در مهارت‌های زبان، خواندن و نوشتن نمره +B کسب کرده است. قاضی حقوق اداری در دفتر دادرسی‌های اداری (OAH) عنوان کرد که دانش‌آموز پیشرفت کرده بود. پایه‌های تحصیلی شاهدی بر پیشرفت دانشآموز بودند. دانش‌آموز زمانی که اهداف IEP وی اجرا شدند، موفق شده است. Ventura Unified Sch. Dist.، شماره. 2021030296 (کالیفرنیا. OAH 18 ژوئن، 2021).7
• دانش‌آموز می‌تواند بدون برنامه هدفمند جداگانه پیشرفت کند. دانش‌آموزی بدون برنامه هدفمند برای رسیدگی به مهارت‌های عملکرد اجرایی خود پیشرفت کرد. والدین او درخواست برنامه هدفمند جداگانه کرده بودند. با این حال، دانش آموز به هدف تکمیل کار خود در طول سال دست یافت. آنها با ایجاد عادات کاری خوب، منظم نگه داشتن کلاسور و پیگیری تکالیفشان بهبود یافته بودند. دانش‌آموز به چیز بیشتری برای پیشرفت نیاز نداشت. نواحی مدرسه لازم نیست که تحصیلات دانش آموز را به حداکثر برسانند یا برنامه‌ها را بر حسب ترجیح والدین ارائه دهند. والدین از طرف دانش‌آموز در مقابل San Marcos Unified Sch. Dist., No. 2020110479 (Cal. OAH 10ژوئن، 2021).

نمونه‌های عدم پیشرفت

• IEP ها باید معقول باشند، نه کامل. دانشجو استدلال کرد که IEP ایشان بطور منطقی تنظیم نشده تا به وی امکان پیشرفت دهد. مدرسه رفتارهای نامناسب دانش آموز را که مانع پیشرفت شده بود، شناسایی کرد. دادگاه عنوان کرده است که ناحیه زمان، استعداد و منابع را در چندین تلاش با حسن نیت صرف کرده است. لازم نیست که IEP دانش آموز کامل باشد و پیشرفت را تضمین کند. In re Butte Sch. Dist. No. 1, No. CV 14-60-BU-SHE, 2019 U.S. Dist. LEXIS 13311 (D. Mont. 28 ژانویه، 2019).
• نواحی باید گزارش‌های پیشرفت را به خانه ارسال کنند. گزارش‌های پیشرفت به منزل ارسال شد اما کافی نبودند. گزارش‌ها پیشرفت دانش آموز را بیشتر به صورت کلی مورد بحث قرار می‌دادند. گزارش‌ها به ندرت شامل اطلاعات کمی بودند. این گزارش‌ها حاوی اطلاعات گیج کننده یا متناقضی مانند توصیف چگونگی تقلای دانش آموز برای رسیدن به هدف بودند، اما مشخص می‌کردند که هدف محقق شده است. گزارش‌ها متن را به صورت لفظی از گزارش‌های قبلی نسخه برداری می‌کردند یا در مورد پیشرفت دانش‌آموز در زمینه‌های خاص بحث نمی‌کردند. دادگاه عنوان کرد که این گزارش‌ها امکان ارزیابی پیشرفت دانش‌آموز را به والدین نداده است. Hood River Cty. Sch. Dist. v. Student, 2021 U.S. Dist. LEXIS 123391, Case No. 3:20-cv-1690-SI (D. Or. July 1, 2021).
• پیشرفت باید توسط داده‌ها پشتیبانی شود. در یک جلسه دادرسی OAH، ناحیه مدرسه نتوانست ثابت کند که اهداف تحصیلی مناسبی را ایجاد کرده است. هنگام نوشتن اهداف، تعیین سطوح فعلی ضروری است. در جلسه دادرسی، هیچ شهادتی برای شایستگی و قابلیت اندازه‌گیری اکثر اهداف نبود. مثلاً هیچ آسیب شناس گفتاری گواهی نداده که تمام اهداف زبان و گفتار از اطلاعات در دسترس تیم IEP شناسایی شده است. هیچ کس نگفت که اهداف برای رفع نیازهای دانش آموز مناسب است. ناحیه مدرسه اطلاعات کافی برای پشتیبانی تصمیماتشان نداشت. Pivot Charter School – San Diego مقابل والدین از طرف دانش‌آموز شماره پرونده 2020120031 (کالیفرنیا OAH 13 مه 2021).

• 1. . 34 C.F.R. بخش 300.320(a)(2)(i)؛ قانون آموزش و پرورش. بخش 56345(a).
• 2. 20 U.S.C. بخش 1414(d)(1)(A).
• 3. 34 C.F.R. 300.320(a)(3)؛ 20 U.S.C. بخش 1414(d)(1)(A)(i)(III).
• 4. قانون آموزش و پرورش. بخش 56043(d)؛ قانون آموزش و پرورش. بخش 56343(d).
• 5. 20 U.S.C. بخش 1414(d)(1)(A)(i)(II); 34 C.F.R. بخش 300.320(a)(2)؛ قانون آموزش و پرورش. بخش 56345(a)(2).
• 6. قانون آموزش و پرورش. بخش 56043(l).
• 7. https://www.sandiegospecialeducationattorney.com/OAH-Case-No.-2021030296,-Parents-v.-Ventura-Unified-School-District