درمان سرپایی کمکی (AOT): دستور درمان سرپایی کمکی برای چه کسی صادر می‌شود

Publications
#7175.16

درمان سرپایی کمکی (AOT): دستور درمان سرپایی کمکی برای چه کسی صادر می‌شود

این نشریه، برگه اطلاعاتی است که توضیح می‌دهد دستور درمان سرپایی کمکی برای چه کسی صادر می‌شود.

سلب مسئولیت: این نشریه فقط اطلاعات حقوقی است و مشاوره حقوقی در مورد وضعیت فردی شما نیست. از تاریخ ارسال شده جاری است. ما سعی می کنیم مطالب خود را به طور مرتب به روز کنیم. با این حال، قوانین به طور مرتب در حال تغییر هستند. اگر می خواهید مطمئن شوید که قانون تغییر نکرده است، با DRC یا دفتر قانونی دیگری تماس بگیرید.

درمان سرپایی کمکی که همچنین با نام AOT شناخته می‌شود، درمانی سرپایی به دستور دادگاه برای افراد دچار ناتوانی ذهنی است.  

این نشریه، برگه اطلاعاتی است که توضیح می‌دهد دستور درمان سرپایی کمکی برای چه کسی صادر می‌شود.

اگر دفتر کانتی به دادگاه تقاضای دستور درمان سرپایی کمکی برای شما داده باشد، حق گرفتن وکیل دارید. اگر وکیل می‌خواهید اما استطاعت پرداخت هزینه آن را ندارید، می‌توانید از قاضی تقاضا کنید که وکیل تسخیری به شما ارائه دهد.

برای اینکه طبق قانون واجد شرایط درمان سرپایی کمکی باشید، قاضی باید در دادرسی به این نتیجه برسد که همه الزامات با شواهد صریح و متقاعدکننده ثابت شده‌اند.1 «صریح و متقاعدکننده» یعنی اینکه قاضی باید به این نتیجه برسد که احتمال درست بودن این امر بیشتر از نادرست بودن آن است: تمام شرایط لازم برای صلاحیت درمان سرپایی کمکی را احراز می‌کنید.

برای کسب اطلاعات در مورد دادخواست و اقداماتی که کانتی باید جهت درخواست از دادگاه برای دستور درمان سرپایی کمکی شما انجام دهد، نشریه‌ای را با عنوان «دستور درمان سرپایی کمکی چگونه برای شما صادر می‌شود» مطالعه کنید.

الزامات قانونی برای درمان سرپایی کمکی

اگر تمام معیارهای زیر را داشته باشید، ممکن است قاضی دستور درمان سرپایی کمکی را برای شما صادر کند:2

1.   حداقل 18 سال سن داشته باشید.

2.   دچار یک اختلال ذهنی جدی باشید.

برای اطلاع از اینکه آیا الزامات قانونی برای داشتن اختلال ذهنی جدی را احراز می‌کنید، می‌توانید با «مدافع حقوق بیماران» یا وکیل خود - اگر دارید- گفتگو کنید. تحت عنوان «اطلاعات بیشتر» در انتهای این نشریه می‌توانید در مورد نحوه تماس با «مدافع حقوق بیماران» خود آگاهی کسب کنید.

  • اگر همه موارد زیر صادق باشد، قانون می‌گوید که شما «اختلال ذهنی جدی» دارید:
    • دچار نوعی اختلال روانی هستید که در جدیدترین نسخه راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM) قید شده است.3 این امر به احتمال زیاد به معنای تشخیص یک اختلال روانی توسط ارائه‌دهنده درمان سلامت روان است. DSM راهنمایی است که برای تعریف و توضیح اختلال‌های روانی به کار می‌رود؛
    • به دلیل این اختلال روانی دچار اختلال عملکردی یا علائم قابل‌توجهی هستید، یا سابقه‌ای که نشان می‌دهد در معرض خطر قریب الوقوع بدتر شدن و ایجاد اختلالات یا علائم قابل‌توجه هستید؛4 و
      • «اختلال عملکردی» یعنی به دلیل یک اختلال روانی دچار نقص قابل‌توجهی در حوزه‌های زندگی مستقل، روابط اجتماعی، یافتن شغل یا مراقبت از وضعیت جسمی خود هستید.5
      • «قریب‌الوقوع» یعنی اختلال‌های قابل‌توجه به زودی اتفاق خواهند افتاد.
    • احتمال می‌رود که به گونه‌ای ناتوان شوید که به کمک، خدمات یا حقوقی مانند مزایای سلامت و رفاهی نیاز پیدا کنید.6

3.   حکمی بر مبنای دیدگاه بالینی صادر شده است مبنی بر اینکه یکی از دو مورد زیر صحیح است:

  • بدون نظارت (مانند درمان سرپایی کمکی) بعید است که در جامعه سالم بمانید و سلامت روان شما بدتر می‌شود؛ «یا»
  • برای پیشگیری از عود یا تشدید وضعیت بد سلامت روانتان که به طور جدی شما را ناتوان کرده است (ناتوان در رسیدگی به نیازهای اساسی‌تان مانند غذا، لباس و سرپناه) یا موجب خطرساز شدن شما برای خودتان یا دیگران می‌شود، به درمان سرپایی کمکی نیاز دارید.

4.    قبلاً از برنامه درمانی خود برای ناتوانی ذهنتی‌تان پیروی نکرده‌اید. این موضوع زمانی صدق می‌کند که هرکدام از شرایط زیر ایجاد شود:

  • طی 3 سال (36 ماه) گذشته وضعیت سلامت ذهنی‌تان دو مرتبه موجب شده که در بخش سلامت روان زندانی دولتی یا بازداشتگاهی محلی بستری شوید، یا تحت مراقبت قرار بگیرید.7
    • اگر این موارد دقیقاً پیش از درخواست (دادخواست) دفتر کانتی برای دستور درمان سرپایی کمکی شما بوده باشد، لحاظ نمی‌شوند.
    • مسئله مهم این است که در سه سال گذشته باید دو تعهد وجود داشته باشد.
    • احتمالاً یعنی اینکه طی سه سال گذشته دو مرتبه برای درمان سلامت روان بستری شده‌اید.
    • همچنین می‌تواند به این معنا باشد که طی سه سال گذشته دو مرتبه به زندان یا بازداشتگاه رفتید و در یک مرکز ویژه سلامت روان ساکن بوده‌اید.
    • یا می‌تواند به این معنا باشد که یک مرتبه برای درمان سلامت روان بستری شده‌ بودید و همچنین یک مرتبه در طی سه سال گذشته در مرکز سلامت روان زندان یا بازداشتگاهی ساکن بوده‌اید.
  • به دلیل ناتوانی ذهنی‌تان، برخوردی خطرناک و خشونت‌آمیز نسبت به خود یا سایرین داشته‌اید.8
    • اگر این موارد دقیقاً پیش از درخواست دفتر کانتی (دادخواست) برای دستور درمان سرپایی کمکی شما بوده باشد، لحاظ نمی‌شوند.
    • اقدام باید جدی و خشونت‌آمیز باشد. بنابراین، اگر اقدام جدی باشد اما خشنونت آمیز باشد، لحاظ نخواهد شد.
    • باید طی 4 سال گذشته اتفاق افتاده باشد.
    • تهدید یا تلاش برای اقدام جدی و خشونت آمیز لحاظ می‌شود.
    • اگر اقدام جدی و خشونت‌آمیز تنها علیه دارایی باشد، لحاظ نمی‌شود.

5.    دفتر کانتی به شما فرصت درمان داوطلبانه داده بود، اما در این درمان مشارکت نکردید یا نمی‌کنید.  

  • درمانی که به شما فرصت بهره‌مندی از آن داده می‌شود، تنها در صورتی لحاظ می‌شود که طرح درمان آن همان موارد درمان سرپایی کمکی را داشته باشد. در غیر اینصورت، دفتر کانتی به شما فرصت مشارکت داوطلبانه در درمان را نداده است.
  • برای آگاهی بیشتر درباره موارد الزامی برای درمان سرپایی کمکی، می‌توانید نشریه‌ای را با عنوان «حقوق درمانی شما هنگامی که تحت درمان سرپایی کمکی هستید» مطالعه کنید.

6.   درمان سرپایی کمکی درمانی است که کمترین محدودیت را ایجاد می‌کند و در عین حال تضمین می‌کند که وضعیت سلامت ذهنی‌تان رو به بهبود و باثبات است.

  • «حداقل محدودیت» یعنی اینکه این سطح از درمان امکان بیشترین آزادی را در وضعیت فعلی‌تان به شما می‌دهد.

7.   احتمالاً شما از مزایای درمان سرپایی کمکی بهره‌مند خواهید شد.

معاینه توسط ارائه‌دهنده دارای مجوز سلامت روان

  • برای کمک به قاضی در تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا همه الزامات درمان سرپایی کمکی برای شما اعمال می‌شود یا خیر، یک ارائه دهنده مجاز درمان سلامت روان باید شما را معاینه کند.9 ایشان همچنین باید در دادخواست عنوان کنند که چرا همه الزامات درمان سرپایی کمکی برای شما صادق است.10 ایشان همچنین باید در جلسه دادرسی درمان سرپایی کمکی صحبت کند (شهادت بدهد).11 برای کسب اطلاعات بیشتر درباره دادرسی‌های درمان سرپایی کمکی، می‌توانید نشریه‌ای را با عنوان «اگر دفتر کانتی درخواست درمان سرپایی کمکی و دادرسی‌های آن را داشته باشد، از چه حقوقی برخوردار هستید» مطالعه کنید.
  • اگر به ارائه‌دهنده دارای مجوز درمان سلامت روان اجازه معاینه ندهید، دفتر کانتی همچنان می‌تواند دادخواستی برای درمان سرپایی کمکی شما بدهد.12
  • پس از اینکه دادخواست به دادگاه داده شد، اگر به ارائه دهنده اجازه ندهید شما را معاینه کند، دادگاه می‌تواند شما را برخلاف اراده‌تان برای معاینه در بیمارستان بستری کند. ممکن نیست که بیش از 72 ساعت بر خلاف اراده خود در بیمارستان بمانید.13

تصمیم قاضی

اگر قاضی با شواهد صریح و قانع‌کننده متوجه شود که همه الزامات صحیح است، می‌تواند دستور درمان سرپایی کمکی تا 6 ماه را برای شما صادر کند.14 صریح و متقاعدکننده یعنی اینکه قاضی باید به این نتیجه برسد که احتمال درست بودن این امر بیشتر از نادرست بودن آن است: تمام شرایط لازم برای صلاحیت درمان سرپایی کمکی را احراز می‌کنید.

  • شما حق دارید نسبت به تصمیم قاضی درخواست تجدیدنظر بدهید. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه درخواست تجدیدنظر باید با وکیل خود تماس بگیرید.
  • برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اینکه حین درمان سرپایی کمکی چه حقوقی دارید، می‌توانید نشریه‌ای به نام «حقوق درمانی شما هنگامی که تحت درمان سرپایی کمکی هستید» را مطالعه کنید.
  • برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه خاتمه درمان سرپایی کمکی پس از اینکه دستور این درمان برای شما صادر شد، می‌توانید نشریه‌ای با عنوان «درمان سرپایی کمکی چگونه خاتمه پیدا می‌کند» را مطالعه کنید.

اطلاعات بیشتر

اگر به اطلاعات بیشتری نیاز دارید یا سؤالی دارید، می‌توانید:

  • از وکیل خود بپرسید. اگر دفتر کانتی به دادگاه تقاضای (دادخواست) دستور درمان سرپایی کمکی برای شما داده باشد، حق گرفتن وکیل دارید. اگر وکیل می‌خواهید اما پول کافی ندارید، از قاضی تقاضا کنید که وکیل تسخیری به شما ارائه دهد. تنها در صورتی باید هزینه وکیل تسخیری را بپردازید که استطاعت آن را داشته باشید.
  • با «مدافع حقوق بیمار» کانتی خود تماس بگیرید. برای یافتن «مدافع حقوق بیمار» در جایی که زندگی می‌کنید، با شماره (916) 504-5810 تماس بگیرید و «مدافع حقوق بیمار» محلی را تقاضا کنید یا روی پیوند زیر کلیک کنید: https://www.disabilityrightsca.org/post/patients-rights-advocacy-directory.
  • با شماره 1-800-776-5746 با حقوق معلولین کالیفرنیا تماس بگیرید.
  • 1. قانون رفاه. و نهادهای کالیفرنیا. بخش 5346(a). همه بخش‌های قانونی که در ادامه نقل شده برگرفته از قانون رفاه و نهادها هستند.
  • 2. بخش 5346(a)(1)-(7).
  • 3. بخش 5600.3(b)(3)(A).
  • 4. بخش 5600.3(b)(3)(B)(i).
  • 5. بخش 5600.3(b)(3)(B)(ii).
  • 6. بخش 5600.3(b)(3)(C).
  • 7. بخش 5346(a)(4)(A).
  • 8. بخش 5346(a)(4)(B).
  • 9. بخش 5346(b)(5)(A).
  • 10. بخش 5346(b)(5)(A).
  • 11. بخش 5346(d)(2).
  • 12. بخش 5346(b)(5)(B).
  • 13. بخش 5346 (d)(3).
  • 14. بخش 5346(d)(5)(B).