1. نحوه تماس با مرکز منطقه​ای را بدانید.

شماره تلفن هماهنگ​کننده خدمات خود را در مکانی امن نگه دارید. اگر از ایمیل استفاده می​کنید، آدرس ایمیل او را بپرسید. نام و شماره تلفن سرپرست او را بپرسید. اگر نمی​توانید با هماهنگ​کننده خدمات خود یا سرپرست او تماس بگیرید، با شماره مرکز منطقه​ای اصلی تماس بگیرید.

2. به هماهنگ​کننده خدمات خود کمک کنید تا شما را بشناسد.

با هماهنگ​کننده خدمات خود صحبت کنید تا بتوانید به او کمک کنید شما را بشناسد. به او بگویید چگونه دوست دارید صحبت کنید - از طریق ایمیل، تلفن یا پیامک. چیزهایی در مورد خود به او بگویید تا وقتی زمان برنامه​ریزی خدمات شما فرا می​رسد، شما را به خاطر داشته باشد.

3. تمام اوراق مرکز منطقه​ای خود را مرتب نگه دارید.

اوراق مرکز منطقه​ای خود را در پوشه یا کلاسور قرار دهید. هر بار که کاغذی دریافت می‌کنید، آن را در بالا قرار دهید. به این ترتیب همه آن​ها مرتب خواهند بود. اگر از رایانه استفاده می​کنید، فایل​های مرکز منطقه​ای را در پوشه​ای در رایانه خود نگه دارید. مرتب بودن اوراق شما در زمان صحبت با مرکز منطقه​ای یا افراد دیگر در مورد نیازهای شما، مفید خواهد بود.

4. به نیازهای خود فکر کنید.

به آنچه در زندگی خود نیاز دارید فکر کنید. آن را یادداشت کنید تا بتوانید با هماهنگ​کننده خدمات خود در میان بگذارید. نیازهای شما به همه کمک می​کند تصمیم بگیرند که چه خدماتی دریافت کنید. شما می​توانید یک «ارزیابی» برای کمک به بررسی نیازهای خود درخواست کنید.

5. برنامه​ریزی کنید که چه خدمات مرکز منطقه​ای را درخواست خواهید کرد.

قبل از ملاقات با مرکز منطقه​ای، دریابید که چه خدمات و حمایت‌​هایی از آن​ها می​خواهید و نیاز دارید. با خانواده، دوستان و مدافعان خود صحبت کنید تا به شما کمک کنند. از راهنمای برنامه​ریزی IPP برای یادداشت کردن آنها استفاده کنید.

6. یک نامه به مرکز منطقه​ای برای درخواست برگزاری جلسه IPP ارسال کنید.

هنگامی​که از مرکز منطقه​ای برای یک جلسه IPP درخواست می​کنید، به آن​ها بگویید چه چیزی می​خواهید. به این ترتیب، مرکز منطقه​ای می​تواند آماده تصمیم​گیری در جلسه باشد که آیا خدمات و حمایت​هایی را که می​خواهید به شما ارائه می‌کند یا خیر. از نامه نمونه در RULA تکمیلی H برای کمک به درخواست جلسه IPP استفاده کنید. به محض درخواست جلسه، مرکز منطقه​ای باید ظرف 30 روز از زمان دریافت نامه شما، جلسه​ای را برگزار کند. اگر به IPP اضطراری نیاز دارید، باید آن را ظرف 7 روز برگزار کنند.

7. درخواست و تأیید کنید که یک تصمیم​گیرنده در جلسه شما حضور داشته باشد.

قانون می​گوید تیم برنامه​ریزی باید در مورد خدمات و حمایت​های شما در جلسه تصمیم بگیرد. این بدان معناست که فردی از مرکز منطقه​ای که مجاز است به درخواست​های شما «بله» یا «خیر» بگوید («تصمیم​گیرنده»)، باید در جلسه باشد. اغلب، تصمیم​گیرنده در جلسه شرکت نمی​کند مگر اینکه درخواست کنید.

گاهی اوقات، تیم برنامه​ریزی ممکن است برای خدمات و حمایت​ها فقط «تأمین مالی را توصیه کند». یا ممکن است مرکز منطقه بگوید افراد مربوطه در جلسه نیستند تا تصمیم بگیرند. یا ممکن است مرکز منطقه​ای بگوید که «کمیته POS» یا کمیته دیگری باید درخواست شما را تأیید کند. این خلاف قانون است و ممکن است به این معنی باشد که شما خدمات و حمایت​هایی را که تیم شما موافق دریافت آن است، دریافت نخواهید کرد. داشتن یک تصمیم​گیرنده در جلسه به این معنی است که می​توانید در مورد خدمات و حمایت​هایی که در جلسه درخواست می​کنید تصمیم نهایی بگیرید.

8. یک دوست، مدافع یا کسی که شما را می​شناسد، به جلسه بیاورید.

می​توانید هر کسی را که می​خواهید به جلسه IPP خود دعوت کنید. یک نفر را همراه خود داشته باشید که بتواند از شما دفاع کند. می​توانید فردی را از خانه، برنامه روزانه، مدرسه فرزندتان یا هر ارائه​دهنده خدمات دیگری دعوت کنید. برخی از افراد برنامه​های «buddy» (رفیق) را شروع می​کنند که در آن هر یک توافق می​کنند برای حمایت به جلسه IPP دیگری بروند.

9. مطمئن شوید که جلسه «شخص محور» است.

شخص محوری به این معنی است که شما فعالانه در جلسه شرکت می​کنید. بحث و برنامه‌ریزی باید حول محور انتخاب​ها، ترجیحات و نیازهای شما باشد. موضوع نباید این باشد که چه خدماتی در دسترس است یا خدماتی باشد که «معمولاً» به افراد ارائه می​کنند. درباره موارد خواسته‌ها و موارد ناخوشایند، نیازهای حمایتی و «نیازهای ضروری» خود در IPP بحث کنید. همه باید با کلماتی صحبت کنند که شما درک می​کنید. می​توانید روی کاغذهای بزرگی که روی دیوارها نصب شده است یادداشت​برداری کنید تا همه بتوانند بحث را دنبال کنند. افراد حاضر در جلسه باید به​ صورت یک تیم کار کنند تا راه​های خلاقانه​ای برای رسیدن به اهداف و رویاهای شما بیابند. از پرسیدن سؤال نترسید. هیچ سؤالی خیلی ساده نیست.

10. مطمئن شوید که متوجه می​شوید افراد چه می​گویند، حتی اگر انگلیسی صحبت نمی‌کنید.

جلسه IPP درباره شما (یا فرزندتان) است. بسیار مهم است که بفهمید افراد چه می​گویند. اگر به خوبی انگلیسی صحبت نمی​کنید، مرکز منطقه​ای باید یک مترجم در آنجا داشته باشد و اوراق مهم را برای شما ترجمه کند.

11. در مورد توافقات و اختلافات یادداشت​برداری کنید.

قبل از پایان جلسه، مواردی را که در مورد آن​ها توافق کرده​اید و یا با آن​ها مخالف هستید، مرور کنید. بنابراین فراموش نکنید، شما یا شخص دیگری باید یادداشت​برداری کنید. در پایان جلسه، مرکز منطقه باید لیستی از خدماتی را که هر دو با آن​ها موافقت کرده​اید، به شما ارائه دهد. این لیست باید جزئیات خدماتی را که مرکز منطقه​ای هزینه آن​ها را پرداخت می​کند، ارائه کند.

12. سند IPP را تکمیل کنید.

مطمئن شوید که در IPP موارد زیر درج شده باشد: (1) خدمات و حمایت​هایی که دریافت خواهید کرد (نوع و مقدار)؛ (2) چه کسی خدمات را ارائه خواهد کرد؛ و (3) خدمات چه زمانی شروع می‌شود. اگر امکان ارائه فوری خدمات وجود ندارد، IPP باید بگوید چه گام‌هایی برداشته می​شود، چه کسی مسئول انجام هر مرحله است و زمان​بندی تکمیل هر مرحله چگونه است. قانون می​گوید این​ها باید در IPP باشد.

13. IPP (یا لیست خدمات مورد توافق) را در جلسه امضا کنید.

در IPP که امضا می​کنید باید اهداف و اهداف خاص و خدماتی را که دریافت خواهید کرد، درج شده باشد. کاغذی را امضا نکنید که فقط می​گوید با «طرح پیشنهادی» موافق هستید. ممکن است مرکز منطقه​ای کل IPP را در جلسه ننویسد. اما آن​ها باید لیستی از خدمات مورد توافق را به شما بدهند. سپس مرکز منطقه​ای می​تواند IPP را در فرمی که استفاده می​کند تایپ کرده و به شما ارسال کند. به یاد داشته باشید، می​توانید با بخش​هایی از IPP موافقت کنید و بنویسید که با بخش​های دیگر مخالف هستید. می​توانید با برخی از خدمات موافقت کنید و بنویسید که با عدم دریافت سایر خدماتی که در IPP درخواست کرده​اید، مخالف هستید.

اگر شما و مرکز منطقه​ای نمی​توانید در مورد هر موضوعی به تصمیم نهایی برسید، می​توانید یک جلسه دوم IPP را ظرف 15 روز برگزار کنید. در جلسه دوم، نباید منتظر یک کمیته یا سرپرست برای تصمیم​گیری باشید. شما باید بتوانید در جلسه دوم مستقیماً با یک تصمیم​گیرنده صحبت کنید. اگر پاسخ در جلسه اول «خیر» است، لازم نیست به جلسه دوم بروید، اما می​توانید اطلاعیه کتبی و نحوه درخواست تجدیدنظر را درخواست کنید.

14. بابت هر گونه رد درخواست، اطلاعیه کتبی دریافت کنید.

اگر مرکز منطقه​ای به خدمات جدیدی که درخواست می​کنید پاسخ «خیر» بدهد، باید ظرف 5 روز نامه​ای (اطلاعیه کتبی) مبنی بر رد آن به شما بدهد. اگر مرکز منطقه​ای بگوید که می​خواهد خدماتی را که از قبل دریافت می​کردید تغییر یا پایان دهد، باید 30 روز قبل از تغییر یا قطع خدمات به شما اطلاعیه کتبی بدهد.

اگر مرکز منطقه​ای فکر می​کند که «رضایت متقابل» وجود دارد که خدمات جدیدی را رد کند یا خدماتی را که از قبل دریافت می​کردید، تغییر دهد، کاهش دهد یا متوقف کند، ممکن است نامه​ای ارسال نکند. «رضایت متقابل» به این معنی است که شما چیزی را نوشتید یا امضا کردید که با آن موافق هستید. اگر چیزی مبنی بر موافقت خود را ننوشتید یا امضا نکردید، مرکز منطقه باید نامه​ای برای شما بفرستد که بگوید آن​ها با حسن نیت معتقدند که شما موافق هستید. در نامه باید ذکر شده باشد که چرا مرکز منطقه‌ای معتقد است شما موافق هستید، چه اقدامی انجام می​دهند و چرا، و چگونه می​توانید مخالفت کنید و درخواست تجدیدنظر کنید.

15. اگر شرایط مطلوب نبود، درخواست تجدیدنظر کنید.

اگر مخالف هستید، برای اعتراض به تصمیم مرکز منطقه​ای، سریعاً درخواست تجدیدنظر کنید. اگر می​خواهید خدماتی که از قبل دریافت می​کردید در طول درخواست تجدیدنظر در همان حالت باقی بمانند، باید ظرف 30 روز درخواست تجدیدنظر بدهید. به این «کمک هزینه مشروط» (Aid Paid Pending) گفته می‌شود. اگر خدمات جدیدی رد شده است یا نیازی به کمک هزینه مشروط ندارید، 60 روز فرصت دارید تا درخواست تجدیدنظر کنید. اگر مرکز منطقه​ای تصمیم​گیری را به تأخیر انداخت، اصرار کنید که تصمیم بگیرند یا تأخیر آنها را رد خدمات تلقی کنید و درخواست تجدیدنظر بدهید.

16. اگر شرایط مطلوب نبود، شکایت کنید.

اگر اطلاعیه یا نامه رد دریافت نکردید، با هماهنگ​کننده خدمات خود تماس بگیرید. اگر هنوز آن را دریافت نکردید، یک شکایت اداری (به نام «شکایت 4731») به دلیل عدم دریافت اطلاعیه یا نامه ثبت کنید. اگر مرکز منطقه‌ای خدمات مورد توافق را ارائه نکرد، شکایت «4731» را ثبت کنید.

در مورد تجدیدنظرها و شکایات در فصل 10 حقوق تحت قانون لانترمن بیشتر بخوانید